Alfabet koptyjski – alfabetyczne pismo powstałe około I wieku naszej ery, służące do zapisu języka koptyjskiego.
Alfabet koptyjski składa się z 24 liter alfabetu greckiego oraz 6 dodatkowych symboli z demotyki[1].
Majuskuła | Minuskuła | Wartość liczbowa | Wartość[2] | Grecki odpowiednik |
| | 1 | a | Α, α |
| | 2 | b | Β, β |
| | 3 | g | Γ, γ |
| | 4 | d | Δ, δ |
| | 5 | ě | Ε, ε |
| | 6 | – | Ϛ, ϛ (stigma) |
| | 7 | z | Ζ, ζ |
| | 8 | ē ê | Η, η |
| | 9 | th | Θ, θ |
| | 10 | i/j | Ι, ι |
| | 20 | k | Κ, κ |
| | 30 | l | Λ, λ |
| | 40 | m | Μ, μ |
| | 50 | n | Ν, ν |
| | 60 | ks | Ξ, ξ |
| | 70 | ǒ | Ο, ο |
| | 80 | p | Π, π |
| | 100 | r | Ρ, ρ |
| | 200 | s | Σ, σ, ς } |
| | 300 | t | Τ, τ |
| | 400 | u/v/y | Υ, υ |
| | 500 | ph | Φ, φ |
| | 600 | k(h) | Χ, χ |
| | 700 | ps | Ψ, ψ |
| | 800 | ō ô | Ω, ω |
| | | š | brak |
| | 90 | f | Ϙ, ϙ (koppa) |
| | | h | brak |
| | | ḥ | brak |
| | | č | brak |
| | | c/kj | Ϙ, ϙ (koppa) |
| | | ti | brak |
| | 900 | – | brak |
Litery z demotyki służyły do oznaczania egipskich fonemów, nieobecnych w języku greckim[1]
Hieroglify | | Demotyki | | Koptyjskie | Wartość |
| → | | → | | [ š ] |
| → | | → | | [ f ] |
| → | | → | | [ h ] |
| → | | → | | [ č ] |
| → | | → | | [ c/kj ] |
| → | | → | | [ ti ] |
Pierwsze znane testy zapisane alfabetem starokoptyjskim powstały w I wieku naszej ery i służyły do zapisu tekstów magicznych. Dalszy rozwój pisma koptyjskiego był związany z przyjęciem chrześcijaństwa i tłumaczeniem Nowego Testamentu oraz tekstów biblijnych[3]. Używanie języka koptyjskiego zostało administracyjnie zakazane w 706 roku i język ten wymarł pomiędzy XV–XVII wiekiem. Obecnie język i pismo koptyjskie są używane jedynie jako język liturgiczny w kościele koptyjskim[4].