Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1
Landwehrulanenregiment Nr 1
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1883

Rozformowanie

1917

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Strzelców Konnych Nr 1

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Nowy Sącz, Kołomyja, garnizon Lwów

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Obrona Krajowa

Rodzaj wojsk

kawaleria

Mjr Gabriel Franz Marenzi von Tagliuno und Talgate komendant 1. dywizjonu
Czako ułańskie

Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1 (LUR. Nr. 1) – pułk kawalerii cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej.

Historia pułku

[edytuj | edytuj kod]

W 1883 w Nowym Sączu z samodzielnych szwadronów ułanów został sformowany Pułk Ułanów Obrony Krajowej Nr 1[1]. W 1885 kadra pułku została przeniesiona do Kołomyi (niem. Kołomea)[2].

W 1894 oddział przyjął organizację identyczną z organizacją pułków jazdy w cesarskiej i królewskiej Armii[3].

W 1914 komenda pułku i kadra zapasowa oraz I i II dywizjon stacjonowały we Lwowie[4].

W 1917 oddział został przemianowany na Pułk Strzelców Konnych Nr 1 (niem. Reitendes Schützenregiment Nr 1)[5].

Kadra pułku

[edytuj | edytuj kod]
Komendanci pułku
  • rtm. Alexander Kościcki de Kościerze (prowizoryczny komendant kadry pułku 1885[2] – )
  • ppłk / płk Juliusz Iskierski (1899 – 1906)
  • płk Gustaw Resch (1913)
  • płk Friedrich Bischoff von Klammstein (1917)
Oficerowie
Obsada personalna w 1913 roku
  • komendant pułku - płk Gustaw Resch,
  • komendant kadry zapasowej - ppłk Ernst Schenk,
  • komendant I dywizjonu - ppłk Richard Véver,
  • komendant II dywizjonu - mjr Tadeusz Sulimirski,
  • adiutant - por. Ferdynand Čulik,
  • lekarz pułku dr Kazimierz Hofmokl,
  • starszy lekarz weterynarii Franz Luska,
  • oficer prowiantowy - ppor. Piotr Stąpor[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie. Wiedeń: luty 1884. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie. Wiedeń: luty 1886. (niem.).
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1914. Wiedeń: styczeń 1914. (niem.).
  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918. (niem.).
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.