Puchar Wysp Owczych w piłce nożnej – Wikipedia, wolna encyklopedia
2024 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 15 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca | |
Najwięcej zwycięstw | HB Tórshavn (30) |
Strona internetowa |
Puchar Wysp Owczych w piłce nożnej mężczyzn (far. Løgmanssteypið, dosłownie Puchar Premiera) – cykliczne rozgrywki piłkarskie o charakterze pucharu krajowego na Wyspach Owczych, duńskim terytorium zależnym, stanowiącym odrębny podmiot w ramach FIFA i UEFA. Organizowane co sezon przez Farerski Związek Piłki Nożnej (FSF) i przeznaczone są dla krajowych klubów piłkarskich. Najważniejsze po Betrideildin piłkarskie rozgrywki w kraju. Triumfator danej edycji Pucharu zyskuje prawo reprezentowania swego kraju w następnej edycji Ligi Konferencji Europy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze rozgrywki Pucharu Wysp Owczych odbyły się w roku 1955. Zwycięzcą, został wtedy stołeczny klub HB Tórshavn, który pokonał w finale KÍ Klaksvík[1]. Dokładne wyniki z dawnych lat nie są znane. Dopiero od lat 60. zaczęto je spisywać, a od 1973 znane są wyniki każdego z kolejnych finałów.
Do 1979 w pucharze mogły występować jedynie zespoły z najwyższej ligi, obecnie dopuszczone są kluby ze wszystkich, czterech poziomów. Wtedy też pieczę nad pucharem przejęła nowo-utworzona Farerska Federacja Piłkarska.
W 1995 roku padł najwyższy wynik w Pucharze Wysp Owczych - HB Tórshavn pokonał, nieistniejący już, Skansin Tórshavn 22:0. Jest to jednocześnie najwyższe zwycięstwo w historii klubu.
Od roku 2005 wprowadzono system knock-out w eliminacjach, zastępując nim system grupowy.
Innymi pucharami na Wyspach Owczych są: Th. Dam & Co. Steypið dla młodzieży, Blaðberasteypið dla chłopców (14-17), Cadbury steypið dla chłopców (12-14), Steypakappingin Kvinnur dla kobiet, Mótasteypið dla dziewczynek (14-17) oraz Niels L. Arge steypið dla dziewczynek (12-14).
Format
[edytuj | edytuj kod]Format rozgrywek był wiele razy zmieniany. W rozgrywkach uczestniczą 18 klubów występujących w Mistrzostwach Wysp Owczych. Obecnie wszystkie rywalizacje od rundy wstępnej do finału (oprócz półfinału, w którym grane mecz i rewanż) rozgrywane są w jednym meczu. Zwycięzca kwalifikuje się do dalszych gier, a pokonany odpada z rywalizacji. W wypadku kiedy w regulaminowym czasie gry padł remis zarządza się dogrywkę, a jeśli i ona nie przyniosła rozstrzygnięcia, to dyktowane są rzuty karne. Od sezonu 2005 rozgrywki składają się z 5 etapów: rundy wstępnej eliminacyjnej, rundy pierwszej, ćwierćfinałów, półfinałów i finału.
Do roku 1999 finały były rozgrywane na stadionie Gundadalur, będącym między innymi, stadionem domowym klubów HB Tórshavn i B36 Tórshavn. Wywołało to w 1970 roku sprzeciw klubu KÍ Klaksvík, który nie chciał, by mecz finałowy odbywał się na stadionie HB Tórshavn - rywala w finale. Spór ten ostatecznie doprowadził do tego, że finał odwołano bez wyłonienia zwycięzcy. Od roku 2000 mecze rozgrywane są na stadionie Tórsvøllur w Tórshavn.
Zwycięzcy i finaliści
[edytuj | edytuj kod]Uwagi:
- wytłuszczono nazwy zespołów, które w tym samym roku wywalczyły mistrzostwo i Puchar kraju,
- kursywą oznaczone zespoły, które w meczu finałowym nie występowały w najwyższej klasie rozgrywkowej.
skreślonorozgrywki nieoficjalne.
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikacja według klubów
[edytuj | edytuj kod]W dotychczasowej historii oficjalnych rozgrywek o Puchar Wysp Owczych na podium oficjalnie stawało w sumie 14 drużyn. Liderem klasyfikacji jest HB Tórshavn, który zdobył 30 pucharów.
Stan na 02.11.2024.
Lp. | Klub | Zdobywca | Finalista | Lata triumfów |
---|---|---|---|---|
1. | HB Tórshavn | 30 | 13 | 1955, 1957, 1959, 1962, 1963, 1964, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1975, 1976, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1984, 1987, 1988, 1989, 1992, 1995, 1998, 2004, 2019, 2020, 2023, 2024 |
2. | B36 Tórshavn | 7 | 12 | 1965, 1991, 2001, 2003, 2006, 2018, 2021 |
3. | KÍ Klaksvík | 6 | 10 | 1966, 1967, 1990, 1994, 1999, 2016 |
4. | GÍ Gøta[3] | 6 | 3 | 1983, 1985, 1996, 1997, 2000, 2005 |
= | Víkingur Gøta | 6 | 3 | 2009, 2012, 2013, 2014, 2015, 2022 |
6. | TB Tvøroyri | 5 | 4 | 1956, 1958, 1960, 1961, 1977 |
7. | EB/Streymur | 4 | 3 | 2007, 2008, 2010, 2011 |
8. | NSÍ Runavík | 3 | 6 | 1986, 2002, 2017 |
9. | VB Vágur[4] | 1 | 3 | 1974 |
10. | B71 Sandoy | 1 | 2 | 1993 |
11. | ÍF Fuglafjørður | 0 | 6 | |
12. | B68 Toftir | 0 | 2 | |
13. | LÍF Leirvik[3] | 0 | 1 | |
Royn Hvalba | 0 | 1 |
Klasyfikacja według miast
[edytuj | edytuj kod]Siedziby klubów: Stan na 02.11.2024.
Miasto | Liczba tytułów | Drużyny |
---|---|---|
Tórshavn | 37 | HB Tórshavn (30), B36 Tórshavn (7) |
Norðragøta | 12 | GÍ Gøta (6), Víkingur Gøta (6) |
Klaksvík | 6 | KÍ Klaksvík (6) |
Tvøroyri | 5 | TB Tvøroyri (5) |
Streymnes | 4 | EB/Streymur (4) |
Runavík | 3 | NSÍ Runavík (3) |
Sandur | 1 | B71 Sandoy (1) |
Vágur | VB Vágur (1) |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ FaroeSoccer - Kappingar. faroesoccer.com. [dostęp 2022-07-27]. (far.).
- ↑ Finał anulowany (Finał Pucharu miał zostać rozegrany na stadionie w Tórshavn, 6 września 1970 roku. KÍ Klaksvík odmówił jednak gry na stadionie HB Tórshavn i wycofał się. Propozycję rozegrania finału złożono również przegranemu w poprzedniej rundzie klubowi VB Vágur, który również zrezygnował z gry. Federacja zadecydowała o odwołaniu finału, zamiast przyznać HB zwycięstwo)
- ↑ a b kluby połączyły się w jeden, Víkingur Gøta.
- ↑ połączony z klubem SÍ Sumba w VB/Sumba (obecnie FC Suðuroy).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lista Finałów Pucharu w bazie RSSSF (ang.)
- Puchar Wysp Owczych, [w:] baza Soccerway (liga) [dostęp 2022-07-27] .
- Lista Finałów Wysp Owczych w bazie League321 (ang.)