Puczniew (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Puczniew
gmina wiejska
1867–1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: łódzkie (II RP)
1945–54: łódzkie

Powiat

łódzki

Siedziba

Puczniew

Populacja (1924[2])
• liczba ludności


3826

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

12

Liczba miejscowości

34

brak współrzędnych

Puczniew – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. łódzkim. Siedzibą władz gminy był Bełdów[3].

Za Królestwa Polskiego gmina należała do powiatu łodzińskiego (łódzkiego) w guberni piotrkowskiej[4].

W okresie międzywojennym gmina Puczniew należała do powiatu łódzkiego w woj. łódzkim. Była to najdalej na zachód wysunięta gmina powiatu[3]. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 12 gromad: Charbice Górne, Franciszków, Jerwonice, Kuciny, Madaje Nowe, Malanów, Mianów, Oleśnica, Puczniew, Sarnów, Szydłów i Wola Puczniewska[5].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[6]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Puczniew nie przywrócono, a jej dawny obszar wszedł głównie w skład gminy Lutomiersk w tymże powiecie i województwie[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Skorowidzu miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej
  3. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  6. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  7. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312