SSM-N-8 Regulus I – Wikipedia, wolna encyklopedia

SSM-N-8 Regulus I
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Chance Vought Aircraft
Czas służby	1954–1964
	Wymiary
Długość	12,65 metra
Średnica	1,44 metra
Masa	6207,5 kg
Rozpiętość	6,4 metra
	Parametry techniczne
Napęd	turboodrzutowy Allison J33-A-14; 2 silniki startowe
Prędkość	0,9 Ma
Zasięg	500 Mm (926,5 km)
	Parametry użytkowe
Głowica	jądrowa W5 lub W27
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vought SSM-N-8 / RGM-6 Regulus I – pierwszy wprowadzony do czynnej służby amerykański samolot-pocisk (pocisk manewrujący). Regulus I był wyposażonym w głowicę jądrową pociskiem woda-ziemia, w czasie swojej służby stanowiącym jeden z elementów strategicznego odstraszania nuklearnego. Przenoszone przez okręty nawodne i podwodne Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, pełniły służbę operacyjną w latach 1955 – 1964. Wraz z wejściem do służby strategicznych okrętów podwodnych przenoszących rakietowe pociski balistyczne, sukcesywnie zastępowane w służbie przez pociski SLBM Polaris A-1.

Zobacz też

Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.