French
DeutschRafał Zakrzewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rafał Andrzej Zakrzewski (ur. 21 czerwca 1956 w Warszawie) – polski dziennikarz prasowy i publicysta, działacz opozycji w okresie PRL.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1980 ukończył socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Brał udział w zakładaniu stołecznego Studenckiego Komitetu Solidarności w Warszawie, a także organizacją spotkań Towarzystwa Kursów Naukowych. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników i innymi organizacjami, a także z Niezależną Oficyną Wydawniczą, zajmując się składaniem i dystrybucją pism drugiego obiegu[1].
W latach 80. był w zespole redakcyjnym opozycyjnego i następnie niejawnego kwartalnika "Krytyka". Pracował w tym czasie w Instytucie Badań Pedagogicznych (do 1982), później m.in. w Bibliotece Stowarzyszenia Architektów Polskich. Zajmował się jednocześnie kolportażem prasy podziemnej, współpracował z "Tygodnikiem Mazowsze". W 1989 został dyrektorem biura prasowego Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego.
Od 1990 był redaktorem programu Obserwator w Telewizji Polskiej, później wydawał gazetę "Obserwator Codzienny"[1]. Od 1993 związany z "Gazetą Wyborczą". Był kierownikiem działu krajowego, następnie został kierownikiem działu opinii.
W 2011 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2][3]. Wyróżniony także odznaką Zasłużony Działacz Kultury. Jest mężem Agnieszki Wolfram-Zakrzewskiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grzegorz Boguta, Mirosław Chojecki (wstęp), Ludzie NOWEJ 1977–2007, Niezależna Oficyna Wydawnicza Nowa, Warszawa 2007
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624
- ↑ Prezydent uhonorował zasłużonych dziennikarzy. prezydent.pl, 21 marca 2011. [dostęp 2011-03-26].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2011-03-26].