Raszujka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Raszujka
wieś
Ilustracja
Fragment drewnianej zabudowy miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

przasnyski

Gmina

Chorzele

Liczba ludności (2011)

257[2][3]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

06-330[4]

Tablice rejestracyjne

WPZ

SIMC

0507733[5]

Położenie na mapie gminy Chorzele
Mapa konturowa gminy Chorzele, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Raszujka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Raszujka”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Raszujka”
Położenie na mapie powiatu przasnyskiego
Mapa konturowa powiatu przasnyskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Raszujka”
Ziemia53°14′42″N 20°59′39″E/53,245000 20,994167[1]

Raszujka (kurp. Raśujka[6], daw. Rachujka[7][8]) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Chorzele[5][9].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi może pochodzić od rachowania (liczenia)[10], ale też od ludowej nazwy sosny (chójki)[11][12]. Legenda wyprowadza nazwę od kupca, który rachował ziarna pszenicy[13]. W księdze bartnej z Puszczy Mazuch i Płodownickiej, czyli z zachodu Puszczy Zielonej (1710–1760)[14], w 1717 notowani są bartnicy o nazwisku Rachujka, ale też np. bartnik Wojciech Berk z Rachuyky[15][16].

Wieś leżała w starostwie przasnyskim, w ziemi ciechanowskiej w województwie mazowieckim. Nie notowano jej w lustracji dóbr królewskich z 1660–1661[17]. Pierwsza informacja o jej istnieniu pochodzi z 1674. Nazwę zapisywano jako Rachoyka[18].

W czasie III wojny północnej, w 1708, w pobliżu wsi maszerowały wojska Karola XII[19]. Na przełomie 1769 i 1770, w czasie konfederacji barskiej, w rejonie wsi Olszewka, Rachujka, Zaręby, Brodowe Łąki i Parciaki koncentrowała się partia Józefa Sawy-Calińskiego[20].

14 grudnia 1762 Angela Humięcka scedowała na Kazimierza Krasińskiego i jego żonę Eustachię z Potockich starostwo przasnyskie, wójtostwo przasnyskie i dzierżawę w Dobrzankowie. Starostwo obejmowało m.in. wieś Rachowujka. Wcześniej, przed śmiercią męża Humięckiej, Stanisława Antoniego Krasińskiego, starostwo od 1663 należało do Jana Błażeja Krasińskiego[21]. W 1781 we wsi istniały 4 domy, w 1799/1800 – 17[22]. W lustracji z 1789 zapisano, że we wsi Rachujka mieszkało 10 gospodarzy osiadłych na półwłóczkach i ćwierciach. Wieś została założona na piaszczystych i błotnistych gruntach. Mieszkańcy odrabiali pańszczyznę w folwarkach w starostwie przasnyskim (w czasie żniw 33 dni pieszych, 12 dni do kosy i 24 do cepów i dawali 4 podwody rocznie – była to równowartość 58 złp. i 15 groszy rocznie). Płacili czynsz w wysokości 76 złp. i 50 złp. zagonowego. Ze wsi Olszewka, Parciaki, Żelazna, Poścień, Pruskołęka i Rachujka płacono łącznie arendę karczemną[21].

W 1795 wraz z upadkiem I Rzeczypospolitej Rachujka została włączona do państwa pruskiego (prowincja Prusy Nowowschodnie, departament płocki, powiat przasnyski)[23]. Należała do ekonomii rządowej Przasnysz[24]. Po powstaniu Księstwa Warszawskiego wieś była częścią departamentu płockiego i powiatu przasnyskiego. Po powołaniu do życia Kongresówki wieś włączono do województwa płockiego, obwodu przasnyskiego i powiatu przasnyskiego. Obowiązywał podział gminny z okresu Księstwa Warszawskiego. W 1837 województwa przemianowano na gubernie, w 1842 obwody na powiaty, a powiaty na okręgi sądowe. Od 1867 wieś znalazła się w gminie Zaręby, powiecie przasnyskim i guberni płockiej[23][25].

Karawaka z 1911

W 1815 w 14 domach mieszkało 118 osób[24]. W 1827 we wsi było 25 domów, w których mieszkało 137 osób[26]. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wydanym w 1888 czytamy, że wieś liczyła 30 domów, w których mieszkało 187 osób, 474 mr. ziemi użyt. i 430 mr. nieużytków (bagna i piaski). Wieś należała do parafii Zaręby[27]. W 1881 we wsi Rachujka mieszkało 187 osób, a w 1889 262 osób. Ukazem uwłaszczeniowym w 1864 objęto 25 gospodarstw. Zajmowała 329 mórg[25]. Wieś obejmowała błotniste i bagniste grunty[28].

Kiedy w 1915 powstało Generał-Gubernatorstwo Warszawskie, powiat przasnyski, a z nim Rachujka, był jego częścią[23]. W czasie działań militarnych podczas I wojny światowej, szczególnie w 1915, wieś została zniszczona w 50%[11].

W 1915 armia niemiecka zbudowała kolejkę wąskotorową, a następnie normalnotorową na trasie OstrołękaChorzele. Jedną ze stacji wyznaczono w Raszujce. Przystanek PKP (linia nr 35 SzczytnoOstrołęka) istniał do 2001[29][30]. Został odnowiony w ramach przywrócenia linii i remontu stacji w 2023[31][32].

Krzyż we wsi w formie popularnej na przełomie XIX i XX wieku

Od 1919 wieś należała do powiatu przasnyskiego w województwie warszawskim. W 1933 w obrębie gmin wprowadzono podział na gromady[23]. Wieś tworzyła gromadę Rachujka[33]. Według spisu powszechnego z 1921 we wsi istniało 47 domów, w których mieszkało 247 osób, wszyscy rzymscy katolicy i polskiej narodowości. Na stacji kolejowej Rachujka znajdował się 1 budynek, w których mieszkało 9 osób, również rzymscy katolicy i Polacy[34]. Wieś nazywano już wówczas Raszujką, bo dotychczasowa nazwa wydawała się nieprzyzwoita[35], niemniej oficjalna zmiana nazwy nastąpiła dopiero w 1983[36].

W 1929 działacze społeczni z Olszewki próbowali przeforsować plan zorganizowania nowej gminy. Miały do niej należeć: Olszewka z dotychczasowej gminy Jednorożec, Poścień, Rachujka, Łaz, Budki, Sosnówek, Ostrówek, Rawki i Brodowe Łąki z gminy Zaręby oraz Dąbrowa i Wola Błędowska z gminy Baranowo. Nie otrzymano pozytywnej odpowiedzi ze starostwa w Przasnyszu[37].

W roku szkolnym 1930/1931 we wsi istniała jednoklasowa szkoła powszechna[38].

Z dniem 1 listopada 1939 do III Rzeszy wcielono północną część województwa warszawskiego, w tym Raszujkę. Wieś była częścią Rejencji Ciechanowskiej, która weszła w skład prowincji Prusy Wschodnie. Z dniem 22 sierpnia 1944 przywrócono przedwojenną administrację. Wieś leżała w powiecie przasnyskim i województwie warszawskim[23]. W 1954 zlikwidowano gminy, w tym gminę Zaręby, i zastąpiono je gromadami[39]. Wieś należała do gromady Rachujka i była jej siedzibą[40]. W 1959 gromadę Rachujka zniesiono, wieś włączono do gromady Chorzele[41]. W 1973 przywrócono istnienie gmin. Wieś włączono do gminy Chorzele. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego. Od 1999 Raszujka jest częścią do gminy Chorzele w powiecie przasnyskim i województwie mazowieckim[23].

W 2002 we wsi istniały 94 gospodarstwa domowe. Mieszkało tu 319 osób[42]. Według spisu powszechnego z 2021 we wsi mieszkało 230 osób (46,5% kobiety, 53,5% mężczyźni). Wieś się wyludnia. Między 1998, kiedy mieszkało tu 315 osób, a 2021 liczba mieszkańców zmalała o 27%. Mieszkańcy zajmują się rolnictwem, handlem hurtowym i detalicznym, naprawą pojazdów i budownictwem[42].

Remiza OSP
Kapliczka z 1948

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Mikołaja w Chorzelach[43]. W centrum wsi w 1948 wystawiono kapliczkę[13]. W 1989 notowano 4 drewniane zabytkowe domy z początku XX wieku[11]. Używane są nazwy miejscowe określające części wsi: Bilne (łąki), Działy (pastwiska), Mazurki (pole, pastwisko), Naddawy (pole, łąki), Uwrotne (łąki) oraz Wółki (pole)[44].

We wsi działają organizacje pozarządowe. W 2010 odnowiono działalność koła gospodyń wiejskich[45]. Znajduje się tu remiza strażacka, siedziba miejscowej jednostki OSP[46].

Przez wieś biegnie jedna z turystycznych tras rowerowych proponowanych przez samorząd gminy Chorzele[47].

Sołtyską wsi jest Paulina Dębska[48][49].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114783
  2. Wieś Raszujka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1073 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Raśujka, [w:] Słownik kurpiowsko-polski, Związek Kurpiów [dostęp 2022-07-16].
  7. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1 VII 1952 r., Polska Rzeczpospolita Ludowa, Główny Urząd Statystyczny, Warszawa, 1952
  8. Podział administracyjny PRL (1956), Urząd Rady Ministrów, Biuro do Spraw Prezydiów Rad Narodowych
  9. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  10. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: Co kryje się w nazwach miejscowości? [online] [dostęp 2024-08-20].
  11. a b c Zbigniew Polakowski, Przasnysz i okolice. Przewodnik po wszystkich miejscowościach w sołectwach i gminach zestawionych w układzie alfabetycznym, Przasnysz 1997, s. 161.
  12. Chójka, [w:] Słownik Kurpiowski, www.zwiazekkurpiow.pl [dostęp 2024-08-21].
  13. a b Michał Wiśnicki (red.), Tradycja wpisana w krzyż. Krzyże, figurki i kapliczki przydrożne gminy Chorzele. Lokalne zwyczaje i obrzędy, Chorzele 2011, s. 16–18.
  14. Maria Weronika Kmoch, Księga sądu bartnego zachodniej Kurpiowszczyzny z lat 1710–1760. Możliwości badawcze, „Teka Historyka”, 52, 2016, s. 54–71.
  15. Księga urzędu bartnego (zachodnia Kurpiowszczyzna) [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2022-07-26].
  16. Waldemar Krzyżewski (red.), Bartnictwo w powiecie przasnyskim (Zachodnia Kurpiowszczyzna), Przasnysz 2024, s. 68.
  17. Alina Wawrzyńczyk (red.), Lustracje województwa mazowieckiego XVII wieku, cz. 2: 1660–1661, Warszawa 1989, s. 141–142.
  18. Urszula Bijak, Rachujka, [w:] Kazimierz Rymut, Barbara Czopek-Kopciuch, Urszula Bijak (red.), NAZWY MIEJSCOWE POLSKI. HISTORIA • POCHODZENIE • ZMIANY, t. 10: Ra-Re, Kraków 2015, s. 10.
  19. Wiesław Majewski, Walki Kurpiów ze Szwedami w dobie wielkiej wojny północnej, „Kwartalnik Historyczny”, 66 (2), 1959, s. 422.
  20. Radosław Waleszczak, Przasnysz w latach 1795–1866. Zarys dziejów, Przasnysz 2008.
  21. a b Adam Pszczółkowski, Lustracja starostwa przasnyskiego w 1789 roku, [w:] Wojciech Łukaszewski (red.), Źródła historyczne do dziejów Kurpiowszczyzny 1789–1956. Wybór materiałów źródłowych, Truskaw: Ochotnicza Straż Pożarna w Żelaznej Rządowej, 2020, s. 8, 18, ISBN 978-83-955342-0-1, OCLC 1236076599 [dostęp 2022-07-27].
  22. Radosław Waleszczak, Chorzele. Zarys dziejów, Chorzele 1992.
  23. a b c d e f Maria Weronika Kmoch, Na skraju Kurpiowszczyzny. Parafia pw. św. Floriana w Jednorożcu, Jednorożec: Stowarzyszenie „Przyjaciele Ziemi Jednorożeckiej”, 2020, ISBN 978-83-927409-7-1, OCLC 1225226389 [dostęp 2022-07-21].
  24. a b Eugeniusz Kuciński (red.), Statystyczny obraz powiatu przasnyskiego na początku wieku XIX/ ze szczególnym uwzględnieniem obszaru „ gminy Jednorożec”/, „Głos Gminy Jednorożec” (1 (6)), 20 sierpnia 2024, s. 16.
  25. a b J. Kociszewska (red.), Obraz statystyczny powiatu przasnyskiego A.N. Leontiewa z 1889 r., Ciechanów 1992, tabl. 1, s. 197; tabl. 2, s. 202.
  26. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowey Spraw Wewnętrznych i Policy, t. 2: M–Z, Warszawa 1827, s. 129 [dostęp 2024-08-20].
  27. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 9, dir.icm.edu.pl, 1888, s. 354 [dostęp 2024-08-20].
  28. Aleksander Połujański, Gospodarstwo wiejskie, w Powiecie Przasnyskim Gubernji Płockiej, „Korrespondent Handlowy, Przemysłowy i Rolniczy” (3), 1852, s. 1.
  29. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: kolej wąskotorowa w gminie Jednorożec [online] [dostęp 2022-07-26].
  30. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: kolej w gminie Jednorożec cz. 1 (do 1939 roku) [online] [dostęp 2022-07-26].
  31. Raszujka [online], www.bazakolejowa.pl [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  32. Pociągi z Ostrołęki do Chorzel już jeżdżą. Co z planami uruchomienia połączeń do Olsztyna? | InfoPrzasnysz [online], www.infoprzasnysz.com, 1 lipca 2023 [dostęp 2024-08-21] (pol.).
  33. Rozporządzenie Wojewody Warszawskiego z dnia 20 października 1933 r., „Warszawski Dziennik Wojewódzki” (14), 1933, s. 521.
  34. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 1: M. st. Warszawa, województwo warszawskie, mbc.cyfrowemazowsze.pl, Warszawa 1925, s. 132 [dostęp 2022-07-26].
  35. Eugeniusz Kłoczowski, Wspomnienia mazowieckiego ziemianina z lat 1897–1951, Artur K.F. Wołosz (red.), Ciechanów 2006, s. 336.
  36. Zarządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 9 marca 1983 r. w sprawie ustalenia i zmiany nazw miejscowości w niektórych województwach, 1983, s. 119.
  37. Zbigniew Czaplicki, Rządzili się po chłopsku, „Tygodnik Ostrołęcki” (45), 1999.
  38. Marian Redakcja Falski, Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Szkoły Rzeczypospolitej Polskiej w roku szkolnym 1930/31, nakł. Państwowego Wydawnictwa Książek Szkolnych, 1933, s. 68 [dostęp 2024-08-20].
  39. Ustawa z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2024-08-20].
  40. UCHWAŁA Nr VI/10/1G/G4 WOJEWÓDZKIEJ RADY NARODOWEJ W WARSZAWIE z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu przasnyskiego, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie. 1954” (11), 1954, s. 95 [dostęp 2024-08-20].
  41. Uchwała Nr IV-10/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1959 r., Nr. 12, Poz. 439)
  42. a b Wieś Raszujka (mazowieckie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, wypadki drogowe, edukacja, kierunkowy, demografia, statystyki, tabele, linie kolejowe, drogi publiczne, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  43. Opis parafii na stronie diecezji
  44. Urzędowe nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych, t. 140: Powiat przasnyski, województwo warszawskie, Warszawa 1972, s. 12.
  45. Gospodynie robią dyskotekę! [online], ePrzasnysz.pl, 27 stycznia 2010 [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  46. Poznaj jednostki OSP w powiecie przasnyskim | InfoPrzasnysz [online], www.infoprzasnysz.com, 27 marca 2018 [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  47. Turystyka i zabytki [online], Oficjalny portal internetowy miasta i gminy Chorzele [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  48. Sołectwa [online], Oficjalny portal internetowy miasta i gminy Chorzele [dostęp 2024-08-20] (pol.).
  49. Gmina Chorzele. Paulina Dębska sołtyską sołectwa Raszujka | InfoPrzasnysz [online], www.infoprzasnysz.com, 23 maja 2024 [dostęp 2024-08-20] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]