Rejon wysocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rejon wysocki
Висоцьківський район
Rejon
Ilustracja
Państwo

 ZSRR

Republika związkowa

 Ukraińska SRR

Obwód

drohobycki

Siedziba

Wysocko Wyżne

Data powstania

1940

Data likwidacji

1940

brak współrzędnych

Rejon wysocki (ukr. Висоцьківський район) – dawna jednostka podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w latach 1940 roku. Należał do obwodu drohobyckiego. Siedziba władz rejonu znajdowała się w Wysocku Wyżnym.

Rejon wysocki został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie drohobyckim utworzono 30 rejonów, między innymi wysocki[1]. Rejon objął obszary zniesionych gmin Borynia, Komarniki, Matków, Wysocko Wyżne i Zawadka oraz prawobrzeżną część gminy Sianki (w całości gromady Butelka Wyżna, Butla, Hnyła Jaworów i Tureczki Wyżne oraz wschodnie krawędzie gromad Beniowa i Sianki), należące przed wojną do powiatu turczańskiego w województwie lwowskim[2].

11 listopada 1940 siedzibę rejonu wysockiego przeniesiono z Wysocka Wyżnego do Boryni, przekształcając jednostkę w rejon boryński[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН Україн
  2. Головне Управління Геодезії і Kартографії при НКР СРСР (1941). Cписок адміністративних районів Дрогобицької області. Харків.
  3. State Archive of the Lviv region.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]