Relacja zwrotna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Relacja zwrotna[1][2] – relacja dwuargumentowa (dwuczłonowa), w której każdy element zbioru jest w relacji sam z sobą[1].
Formalnie relację dwuczłonową nazywa się zwrotną, gdy dla każdego zachodzi warunek [2].
Zwrotność jest jedną z definiujących cech praporządków, w tym relacji równoważności i częściowych porządków (skierowań).
Relacja przeciwzwrotna
[edytuj | edytuj kod]Relacja przeciwzwrotna[2] – relacja, w której żaden element zbioru nie jest w relacji sam z sobą.
Formalnie relację nazywa się przeciwzwrotną, gdy dla żadnego nie zachodzi warunek czyli gdy dla każdego zachodzi [2].
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]Relacje zwrotne
[edytuj | edytuj kod]- relacja identyczności w zbiorze[2]
- relacja podzielności w zbiorze (dodatnich) liczb naturalnych[2],
- relacja przecinania się zbiorów niepustych,
- przemienność (komutacja) funkcji w danym zbiorze (działań jednoargumentowych) lub macierzy kwadratowych,
- liniowa zależność wektorów,
- podgrupa normalna to przykład relacji zwrotnej, która nie jest ani symetryczna, ani przechodnia.
Relacje przeciwzwrotne
[edytuj | edytuj kod]- relacja większości w zbiorze liczb rzeczywistych,
- ścisłe zawieranie (ścisła inkluzja) zbiorów,
- prostopadłość prostych,
- rozłączność zbiorów niepustych,
- liniowa niezależność niezerowych wektorów,
- bycie rodzicem lub przodkiem, dzieckiem lub potomkiem, rodzeństwem, małżonkiem.
Relacje ani zwrotne, ani przeciwzwrotne
[edytuj | edytuj kod]- względna pierwszość liczb naturalnych – nie jest zwrotna, ponieważ 2 nie jest względnie pierwsza ze sobą; nie jest też przeciwzwrotna, bo 1 jest już względnie pierwsza ze sobą samą,
- Biorąc relację określoną na zbiorze liczb naturalnych następująco: wtedy i tylko wtedy, gdy jest liczbą pierwszą. Relacja nie jest zwrotna i nie jest przeciwzwrotna, ponieważ przykładowo (co dowodzi, że nie jest zwrotna, ponieważ ) oraz (nie jest przeciwzwrotna, ponieważ ).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b relacja zwrotna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02] .
- ↑ a b c d e f Helena Rasiowa , Wstęp do matematyki współczesnej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984, s. 65, ISBN 978-83-01-01373-8 (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski: Wykłady ze wstępu do matematyki. Wprowadzenie do teorii mnogości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 155. ISBN 83-01-14415-7.
Encyklopedie internetowe (endorelation):