Renault 4CV – Wikipedia, wolna encyklopedia

Renault 4CV
Ilustracja
Inne nazwy

Hino 4CV
Renault 4/4
Renault 750/760
Renault Quintette

Producent

Renault

Zaprezentowany

1946

Okres produkcji

1947–1961

Miejsce produkcji

Francja Billancourt
Valladolid
Japonia Hino
Australia Sydney

Poprzednik

Renault Juvaquatre

Następca

Renault Dauphine
Renault 4

Dane techniczne
Segment

B/C

Typy nadwozia

4-drzwiowy fastback, kabriolet

Silniki

R4: 747 cm³, 760 cm³

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

3607 mm

Szerokość

1430 mm

Wysokość

1470 mm

Rozstaw osi

2095 mm

Masa własna

560 kg

Liczba miejsc

5

Dane dodatkowe
Konkurencja

Volkswagen Garbus
Citroën 2CV
Fiat 1100
Austin 10 / Austin A40
Morris Minor
Škoda 1101/1102

Renault 4CVsamochód osobowy produkowany przez francuską firmę Renault w latach 1947–1961.

Dostępny był jako 4-drzwiowy fastback. Do napędu używano silnika R4 o pojemności 0,7 l. Moc przenoszona była na oś tylną. Samochód wyposażono w 3-biegową manualną skrzynię biegów.

Historia i opis samochodu

[edytuj | edytuj kod]

Był to tani samochód po II wojnie światowej dla każdego, zainspirowany „Garbusem” niemieckiego Volkswagena, który jako pierwszy model we Francji sprzedał się w liczbie większej niż milion egzemplarzy.

W roku 1946 zaprezentowano prototyp opracowany jeszcze w czasie wojny: Renault 4CV – czterodrzwiową limuzynę z silnikiem z tyłu (pojemność 747 cm³) i trzybiegową przekładnią. Przednia para drzwi była otwierana „pod wiatr”.

Pierre Lefaucheux chciał nadać temu samochodowi jedną spośród tych trzech nazw: Régine, Réginette albo Régiquatre, ale pracownicy z fabryki nazwali go 4CV. Pierwszy Renault 4CV opuścił linię montażową 12 sierpnia 1947 roku. Samochód cieszył się popularnością (do 1961 r. wyprodukowano aż 1 105 547 egzemplarzy). Sprzedawany był także w USA, gdzie był ceniony za wyjątkową ekonomikę eksploatacji (lepszą nawet od Volkswagena), chociaż oceniany był jako zbyt mały[1]. W USA w ankiecie „Popular Mechanics” 59% oceniało go jako doskonały[1].

Dane techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Silnik

[edytuj | edytuj kod]

Osiągi

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The owners report on three rear-engine cars. „Popular Mechanics Magazine”. 101 (1), s. 138, 268, styczeń 1954. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]