Rezerwat przyrody Bukowa Kalenica – Wikipedia, wolna encyklopedia
Buki w Rezerwacie Bukowa Kalenica | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia | 21 kwietnia 1962 |
Akt prawny | |
Powierzchnia | 28,78 ha |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°38′40″N 16°32′50″E/50,644444 16,547222 |
Rezerwat przyrody Bukowa Kalenica – leśny[1] rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych w woj. dolnośląskim, powiecie dzierżoniowskim, gminie Bielawa.
Rezerwat położony jest w Górach Sowich, w granicach obszaru Natura 2000 Góry Bardzkie PLH020062 SOO oraz Parku Krajobrazowego Gór Sowich, ok. 2,8 km na północny wschód od centrum miejscowości Jugów[2]. Rozciąga się na długości ok. 1,2 km, po północnej stronie grzbietu głównego, i obejmuje szczyty Kalenicy i Słonecznej[3].
Rezerwat leśny stanowi objęty ochroną rezerwatową obszar obejmujący szczyty Kalenicy i Słonecznej oraz górne partie ich zboczy[2]. Położony na wysokości 800–960 m n.p.m., jest to najwyżej położona partia lasów bukowych w Górach Sowich[2]. Na terenie rezerwatu rośnie pierwotny skarłowaciały las bukowy dolnego regla z zespołem Luzulo nemorosae-Fagetum[2]. W szczytowych partiach rosną buki, które ze względu na skalne podłoże, wykształciły skarłowaciałe formy, przemieszane z płożącymi się świerkami, w dolnych partiach rezerwatu rosną buki wraz z jaworami przemieszane ze świerkiem tworzą piękny starodrzew[2].
Rezerwat przyrody Bukowa Kalenica został utworzony 21 kwietnia 1962 r. na podstawie Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, Monitor Polski z 1962 r., Nr 44, Poz. 208. Jest to rezerwat obejmujący las oraz grunty leśne o łącznej powierzchni 28,78 ha, utworzony dla ochrony wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych[2]. Rezerwat utworzono głównie dla ochrony ścisłej stanowisk rzadkich gatunków roślin chronionych wawrzynka wilczełyko, lilii złotogłów oraz ciemiężycy zielonej[2]. Ochroną częściową objęte są stanowiska kopytnika pospolitego i marzanki wonnej.
W bogatym runie leśnym spotyka się następujące rośliny[2]:
- lilia złotogłów
- śnieżyca wiosenna
- przytulia wonna
- naparstnica purpurowa
- wawrzynek wilczełyko
- czosnek niedźwiedzi
- przenęt purpurowy
- oraz liczne gatunki mchów i paproci.
Dojście najdogodniejsze ze schroniska na Przełęczy Jugowskiej (dojazd z Nowej Rudy, Pieszyc lub Bielawy).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rezerwat przyrody Bukowa Kalenica w Górach Sowich. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-11].
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 79, 80. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2014-01-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1995, ISBN 83-85773-12-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rezerwaty przyrody. Nadleśnictwo Świdnica – Lasy Państwowe. [dostęp 2018-06-11].
- Bukowa Kalenica. [w:] Przyroda Dolnego Śląska [on-line]. [dostęp 2018-06-11].