Richard Ramirez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Richard Ramirez
Nocny Prześladowca
Ilustracja
Richard Ramirez w 2007
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1960
El Paso

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 2013
Greenbrae

Richard Ramirez, zwany Nocnym Prześladowcą (ur. 29 lutego 1960 w El Paso, zm. 7 czerwca 2013 w Greenbrae w stanie Kalifornia) – amerykański seryjny morderca, który zamordował 14 osób. Większość zbrodni dokonał w miasteczkach położonych w aglomeracji Los Angeles.

Dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z wielodzietnej rodziny (był piątym i ostatnim dzieckiem w rodzinie Ramirezów). Surowi rodzice nie rozpieszczali swoich dzieci – w domu panowała atmosfera terroru. Pomimo tego Richard dobrze się uczył (był pupilkiem nauczycieli i dyrekcji), sprawiał wrażenie przyjaznego, miał powodzenie u dziewczyn, nie sprawiał kłopotów. Jego spokojne życie zostało zakłócone w roku 1971, kiedy to kuzyn Richarda – Mike, wrócił z wojny w Wietnamie, wyniszczony psychicznie przeżyciami wojennymi. Opowiadał on Richardowi historie pełne okrucieństw, gwałtów i przemocy, nauczył go posługiwać się nożami, a także bronią małego kalibru. Na jego oczach zamordował on własną żonę, co spowodowało drastyczne zmiany w psychice jedenastoletniego wówczas Richarda.

Początek działalności kryminalnej

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 11–12 lat zaczął kraść, wpadł w środowisko narkomanów, wyrzucono go ze szkoły. Zatrudnił się w hotelu, gdzie pracował na nocną zmianę. Tam po raz pierwszy dopuścił się gwałtu, za co został aresztowany (jednakże nie postawiono mu zarzutów) i przekazany rodzicom. W wieku 18 lat wyjechał do Los Angeles, gdzie żył z kradzieży. Interesował się również satanizmem. Pierwszą zbrodnię Ramirez popełnił w roku 1984. Krążąc skradzionym samochodem w poszukiwaniu ofiary, trafił do domu 79-letniej Jenni Vincow, którą wielokrotnie ugodził nożem. Kolejny mord miał miejsce 17 marca 1985 roku. Richard wkradł się do garażu, w czasie gdy ofiara – Maria Hermandez (25 lat) – parkowała samochód. Strzelił do niej, lecz jej nie zabił. Dziewczyna upadła na podłogę, udając, że nie żyje. Zabójca wszedł do domu, gdzie znalazł przyjaciółkę Marii – Dayle Okazaki (33 lata), którą postrzelił w środek głowy. Ocalała Hermandez podała policji ogólny rysopis sprawcy – zaatakował ją wysoki mężczyzna o czarnych włosach i latynoskiej urodzie. W garażu znaleziono również czapkę z logo hardrockowej grupy AC/DC.

Rozpoczęło się śledztwo prowadzone przez Gila Carrillo, śledczego Wydziału Zabójstw, który po kolejnym popełnionym morderstwie poprosił o pomoc wybitnego i doświadczonego śledczego Franka Salerno.

„Nocny Prześladowca”

[edytuj | edytuj kod]
Ramirez w 1984 roku

Dnia 27 marca 1985 roku Ramirez zamordował kolejne dwie osoby. Byli to Vincent (zginął od strzału w głowę) oraz Maxine Zazzara (również została zastrzelona, a jej oczy wydłubane).

Pod koniec maja tego samego roku Nocny Łowca włamał się do domu 83-letniej staruszki i jej o trzy lata młodszej niepełnosprawnej siostry. Obie zgwałcił i zabił znalezionym w domu młotkiem. W czasie śledztwa znaleziono narysowany na ścianie pentagram.

30 maja Ramirez zgwałcił i pobił 42-letnią kobietę. 27 czerwca 28-letnia Patty Higgins została zasztyletowana (morderca niemalże odciął jej głowę). 2 lipca 75-letnia Mary Cannon została pobita i zasztyletowana. Natomiast trzy dni później 16-letnia dziewczyna została pobita łyżką do opon – była bliska śmierci, założono jej 478 szwów. 7 lipca 63-letnia kobieta została pobita i zgwałcona w swoim domu. Tej samej nocy 61-letnia Joyce Nelson została pobita i uduszona. 19 lipca zgwałcił 29-letnią Sakimę Assawahen.

Ta ostatnia ofiara psychopaty pomogła policji utworzyć dokładny portret pamięciowy sprawcy, który został rozesłany do wszystkich policjantów w LA. Na początku sierpnia napięcie wśród społeczeństwa zaczęło maleć – policja była dosłownie wszędzie.

Śledztwo stawało się coraz trudniejsze. Ostatecznie do znalezienia Ramireza przyczynił się nastoletni chłopiec, który zobaczywszy poszukiwanego w pojeździe, spisał numer rejestracyjny. Ramirez porzucił samochód i wyjechał autobusem do Arizony. W porzuconym aucie policja znalazła odcisk palca, który – dzięki nowo powstałemu skomputeryzowanemu archiwum – doprowadził śledczych do mordercy.

Wykaz ofiar śmiertelnych Ramireza:

Lp. Ofiara Wiek Data Miejsce
1. Mei Leung 9 10 kwietnia 1984 San Francisco
2. Jennie Vincow 79 24 czerwca 1984 Los Angeles
3. Dayle Okazaki 34 17 marca 1985 Monterey Park
4. Tsia-Lian Yu 30 17 marca 1985 Monterey Park
5. Maxine Zazzara 44 27 marca 1985 Whittier
6. Vincent Zazzara 64 27 marca 1985 Whittier
7. William Doi 66 14 maja 1985 Monterey Park
8. Malvia Keller 83 29 maja 1985 Monrovia
9. Mary-Louise Cannon 75 2 lipca 1985 Arcadia
10. Joyce Nelson 61 7 lipca 1985 Monterey Park
11. Lela Kneiding 66 20 lipca 1985 Glendale
12. Maxson Kneiding 68 20 lipca 1985 Glendale
13. Elyas Abowath 35 8 sierpnia 1985 Diamond Bar
14. Peter Pan 66 18 sierpnia 1985 San Francisco

Koniec koszmaru

[edytuj | edytuj kod]

Nocnego Prześladowcę aresztowano 31 sierpnia 1985 roku. Prokuratura oskarżyła go o dokonanie 43 przestępstw, w tym 13 zabójstw. Podczas procesu Ramirez powiedział „Nie muszę wyglądać z tego pomieszczenia, by zobaczyć wszystkich kłamców, nienawidzących, morderców, świrów. Sprawiacie, że jestem chory... Jestem poza waszą wyobraźnią, poza dobrem i złem...” Jego zachowanie nie było zaskoczeniem, już wcześniej jego wypowiedzi budziły kontrowersje np. gdy okazywał swoje oddanie szatanowi. 20 września 1989 roku, po 55 dniach zeznań i przesłuchaniu 165 świadków, sąd skazał Ramireza na 196 lat pozbawienia wolności oraz dziewiętnastokrotną karę śmierci w komorze gazowej. Podczas pobytu w więzieniu poślubił zafascynowaną nim kobietę, Doreen Lioy, która była przekonana, że łączy ich niekończące się koło miłości i zamierzała popełnić samobójstwo w momencie wykonania kary śmierci na Ramirezie. Został osadzony w celi śmierci w Więzieniu Stanowym San Quentin, gdzie do śmierci czekał na wykonanie wyroku.

Ramirez zmarł z powodu niewydolności wątroby we wczesnych godzinach porannych 7 czerwca 2013 roku w Marin General Hospital w Greenbrae w Kalifornii. Miał 53 lata.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]