Roberto Carlos (brazylijski piłkarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy piłkarza z Brazylii. Zobacz też: Roberto Carlos.

Roberto Carlos

Roberto Carlos (2023)
Pełne imię i nazwisko	Roberto Carlos da Silva Rocha[1]
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1973 Garça
Wzrost	168 cm
Pozycja	lewy obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1991–1993 União São João 0 (0) 1992 → Atlético Mineiro (wyp.) 3 (0) 1993–1995 SE Palmeiras 68 (5) 1995–1996 Inter Mediolan 30 (5) 1996–2007 Real Madryt 370 (47) 2007–2009 Fenerbahçe SK 65 (6) 2010–2011 Corinthians Paulista 35 (1) 2011–2012 Anży Machaczkała 25 (4) 2015 Delhi Dynamos 3 (0) 2022 Bull in the Barne United 1 (0) W sumie: 600 (68)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1992–2006  Brazylia 125 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2012 Anży Machaczkała (asystent) 2013–2014 Sivasspor 2015 Akhisar Belediyespor 2015–2016 Delhi Dynamos
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata I miejsce Korea Południowa i Japonia 2002 piłka nożna II miejsce Francja 1998 piłka nożna Igrzyska olimpijskie brąz Atlanta 1996 Piłka nożna Copa América złoto Boliwia 1997 złoto Paragwaj 1999 srebro Urugwaj 1995 Puchar Konfederacji złoto Arabia Saudyjska 1997
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Roberto Carlos, właśc. Roberto Carlos da Silva Rocha (ur. 10 kwietnia 1973 w Garça) – brazylijski trener piłkarski, piłkarz i reprezentant Brazylii w latach 1992–2006 z którą zdobył Mistrzostwo Świata 2002, Wicemistrzostwo Świata 1998, dwukrotnie mistrzostwo Copa América 1997, 1999, srebro 1995 i brązowy medal Igrzysk Olimpijskich 1996. Z Realem Madryt trzykrotnie triumfował w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA w sezonach (1997/1998), (1999/2000) i (2001/2002).

Roberto Carlos karierę rozpoczął w podrzędnej drużynie União São João. Na początku 1993 roku przeniósł się do SE Palmeiras i z tym klubem zdobył mistrzostwo Brazylii w 1993 i 1994. Na początku sezonu 1994/1995 przeniósł się do włoskiego Interu Mediolan. Jednak tego sezonu nie mógł zaliczyć do udanych. Drużyna uznawana za faworyta do Mistrzostwa Włoch nawet nie zdołała toczyć wyrównanej walki o to trofeum. Latem 1996 roku po obrońcę zgłosił się Real Madryt i Brazylijczyk przeszedł do Madrytu za 6 milionów euro. Już wtedy był uważany za jednego z najlepszych lewych obrońców świata. Skutecznie grający wślizgiem, odznaczający się szybkością, zwinnością, potrafiący skonstruować bardzo szybką kontrę i co najważniejsze bardzo mocno uderzyć z dystansu lewą nogą. Rekordowa prędkość jaką nadał piłce wyniosła aż 179 km/h.

Swoją najsłynniejszą bramkę zdobył w meczu z Francją podczas turnieju towarzyskiego Tournoi de France w 1997 roku. Kopnięta zewnętrzną częścią lewej stopy piłka minęła mur Francuzów (o metr) z prawej strony, a gdy wydawało się, że poleci w trybuny, skręciła nagle i ocierając się o słupek, wpadła do siatki.

Roberto Carlos jako zawodnik Realu Madryt święcił największe triumfy w karierze. Pięć razy zostawał Mistrzem Hiszpanii, 3 razy zdobywał puchar Ligi Mistrzów. W madryckim klubie przez jedenaście sezonów rozegrał 584 mecze i strzelił w nich 71 goli.

W 2002 roku razem z reprezentacją Brazylii został mistrzem świata, a w 1998 roku wicemistrzem. Zdobył z nią także Copa America w 1997 i 1999 roku.

19 czerwca 2007 zawodnik podpisał 2 letni (z opcją przedłużenia na 1 rok) kontrakt z tureckim Fenerbahçe SK. W sezonie 2007/2008 dotarł z nim do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. W grudniu 2009 opuścił klub i po latach gry w Europie wrócił do rodzimej Brazylii.

W styczniu 2010 zasilił Corinthians Paulista, gdzie występował razem z Ronaldo^[2]. Na początku lutego 2011 jego zespół niespodziewanie odpadł z Copa Libertadores już w pierwszej fazie turnieju (przegrana z kolumbijskim Deportes Tolima), a kibice uznali Roberto Carlosa za jednego z najbardziej winnych porażki. Twierdzono, że kontuzja, która wykluczyła obrońcę z rewanżowego meczu, była przez niego symulowana w celu uniknięcia odpowiedzialności za ewentualną porażkę. Pogróżki kierowane pod jego adresem spowodowały, że kilka dni później poprosił klub o rozwiązanie z nim kontraktu mającego obowiązywać do końca 2011 roku i 11 lutego odszedł z Corinthians. Dzień później przyjął ofertę gry w Anży Machaczkała, dagestańskim klubie występującym w lidze rosyjskiej, podpisując kontrakt do końca sezonu 2012/13. 29 września 2011 otrzymał ofertę poprowadzenia swojego zespołu jako trener, przyjął je i stał się następcą Gadży Gadżyjewa.

W sumie rozegrał dla Corinthians Paulista 61 meczów i zdobył 5 goli.

Ostatni mecz w barwach Anży rozegrał pod koniec 2011. Kontrakt z klubem obowiązywał go do czerwca 2013, lecz umożliwiał mu przedwczesne przejście na sportową emeryturę. W marcu został skreślony ze składu drużyny^[3]. Dawny Galacticos został wówczas asystentem trenera w Anży^[4]. Wówczas Brazylijczyk był także dyrektorem klubu^[5].

3 czerwca 2013 Roberto Carlos podpisał trenerski kontakt z tureckim Sivasspor^[6][7][8]. Był szkoleniowcem tego klubu do 21 grudnia 2014 roku. Potem przejął stery Delhi Dynamos. Od 2017 roku jest jednym z dyrektorów w Realu Madryt^[9].

16 czerwca 2019 r. Roberto Carlos wziął udział w Soccer Aid na Stamford Bridge w Londynie.^[10] Grał w drużynie World XI, której kapitanem był Usain Bolt. Pokonała ona Anglię XI w rzutach karnych.

W 2022 roku amatorski angielski klub Bull in the Barne United wygrał w ramach aukcji charytatywnej na portalu E-Bay możliwość zakontraktowania Roberto Carlosa na 1 mecz^[11].

• Mistrzostwo Brazylii: 1993, 1994
• Puchar Brazylii: 1993, 1994

• Mistrzostwo Hiszpanii: 1997, 2001, 2003, 2007
• Superpuchar Hiszpanii: 1997, 2001, 2003
• Liga Mistrzów: 1998, 2000, 2002
• Superpuchar Europy: 2002
• Puchar Interkontynentalny: 1998, 2002

• Mistrzostwo Świata 2002
• 2. miejsce na Mistrzostwach Świata 1998
• ćwierćfinał Mistrzostw Świata 2006
• Copa América: 1997, 1999
• 3. miejsce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1996
• Puchar Konfederacji: 1997 rok złoto

• Strona oficjalna. robertocarlos.com.br. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-30)].
• Roberto Carlos (brazylijski piłkarz) w bazie National Football Teams (ang.)