Roman IV Diogenes – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roman IV Diogenes
Ilustracja
Roman IV i Eudoksja Makrembolitissa
Cesarz Bizantyński
Okres

od 1 stycznia 1068
do 24 października 1071

Poprzednik

Konstantyn X Dukas i Eudoksja Makrembolitissa (wdowa)

Następca

Eudoksja Makrembolitissa

Dane biograficzne
Dynastia

Diogenesów

Data i miejsce urodzenia

ok. 1030
Kapadocja

Data i miejsce śmierci

4 sierpnia 1072
Proti (dziś Kınalıada)

Ojciec

Konstantyn Diogenes

Matka

Argyrosa

Małżeństwo

Anna Alousiane z Bułgarii
od brak danych
do 1067/1068

Dzieci

1. Konstantyn Diogenes

Małżeństwo

Eudoksja Makrembolitissa
od 1068
do 1071

Dzieci

1. Nicefor Diogenes
2. Leon Diogenes

Moneta
moneta
Srebrny miliarensis cesarza Romana IV Diogenesa

Roman IV Diogenes (ur. ok. 1020, zm. 4 sierpnia 1072) – cesarz bizantyjski od 1067 do 1071.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Cesarstwo bizantyńskie w roku 1071.

W 1071 na czele 40 000 żołnierzy chciał powstrzymać w Armenii atak Turków Seldżuckich na Azję Mniejszą. Przegrał w bitwie pod Mantzikert (26 sierpnia) na skutek zdrady Jana Dukasa i wybuchu paniki. W konsekwencji Turcy opanowali znaczną część Anatolii, a ludność pochodzenia greckiego, która pozostała i nie uciekła na zachód – wymordowali. Zwolniony z niewoli pod warunkiem, że zrzeknie się roszczeń do Armenii, zapłaci okup, i będzie wspierać sułtana w przyszłości, został uznany za rebelianta przez frakcję Dukasów, która tymczasem przejęła władzę. Przegrał wojnę domową, która wybuchła i po poddaniu się został oślepiony na rozkaz cesarza. Zmarł niedługo później w klasztorze w 1072.

Bitwa pod Manzikertem (XV-wieczna miniatura francuska)