Roman Kołoniecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roman Kołoniecki
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1906
Warszawa

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1978
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

poezja

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób poety Romana Kołonieckiego (1906-1978) na Cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie

Roman Kołoniecki (ur. 3 sierpnia 1906 w Warszawie - zm. 25 stycznia 1978 tamże) – polski poeta oraz tłumacz poezji francuskiej.

Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował w 1925 r. na łamach miesięcznika "Skamander". W 1927 r. ogłosił tom poezji Wschody i zachody. W latach 1930–1937 był redaktorem tygodnika "Droga", a w latach 1937-1939 tygodnika "Pion". W okresie okupacji działał w tajnym nauczaniu. W latach 1945–1947 był redaktorem Polskiego Radia. W 1966 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera 2-2-4)[2].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • 1936 - nagroda miasta Warszawy
  • 1960 - nagroda PEN Clubu za przekłady

Twórczość wybrana - tomiki poezji

[edytuj | edytuj kod]
  • Elegie zielonoświąteczne
  • Powrót na Stare Miasto
  • Ramię do ramienia
  • Dno milczenia
  • Sen bez snów
  • Poezje wybrane
  • Wiersze wybrane
  • tłumaczenia poezji Paula Valéry'ego

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. [http://bc.wbp.lodz.pl/Content/61036/DziennikLodzki1966nr302.pdf Wysokie odznaczenia państwowe dla pisarzy - jubilatów]. „Dziennik Łódzki”. 362 (6229), s. 1, 1966. 
  2. śp. Roman Kołoniecki

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.