Roznoszyńce (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Roznoszyńce
gmina wiejska
1941–1944[1]
Państwo

 Generalne Gubernatorstwo

Dystrykt

Galicja

Powiat

tarnopolski

Siedziba

Roznoszyńce

Populacja (1943)
• liczba ludności


8.393

Szczegółowy podział administracyjny (1943)
Liczba gromad

12

brak współrzędnych

Gmina Roznoszyńce – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy były Roznoszyńce.

Gmina Roznoszyńce została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941, stanowiących przed wojną gminę Kapuścińce oraz części zniesionych gmin Łubianki Wyższe i Załuże w powiecie zbaraskim w woj. tarnopolskim.

Gmina weszła w skład powiatu tarnopolskiego (Kreishauptmannschaft Tarnopol), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: Czarny Las, Hłuboczek Mały, Kapuścińce, Krasnosielce, Lubianki Niższe, Lubianki Wyższe, Nowy Rogowiec, Roznoszyńce, Sieniachówka, Sieniawa, Tarasówka i Zarudeczko[2].

Po wojnie obszar gminy wszedł w struktury administracyjne ZSRR.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jednostka poza administracją polską.
  2. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG