Sándor Tarics – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 23 września 1913 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 maja 2016 | |||||||||
Wzrost | 175 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Sándor Tarics (ur. 23 września 1913 w Budapeszcie[1], zm. 21 maja 2016 w Belvedere) – węgierski waterpolista, złoty medalista olimpijski[2].
Jako członek reprezentacji Węgier był w drużynie, która wywalczyła złoty medal w piłce wodnej podczas XI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie, w 1936[2]. W reprezentacji kraju występował do 1939, podczas uniwersjady zdobył 7 goli przeciwko drużynie Niemiec, co uczyniło go bohaterem narodowym[1]. W 1949 wyemigrował do USA i osiadł w San Francisco, nie godząc się z ustrojem komunistycznym jaki zapanował na Węgrzech[2]. Pracował przy badaniach dotyczących wytrzymałości materiałów i budynków na trzęsienia ziemi[3]. Był honorowym kibicem podczas XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie, w 2012. W momencie poprzedzającym śmierć był najstarszym na świecie mistrzem olimpijskim[3][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Sándor Tarics Bio, Stats, and Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2016-05-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-21] (ang.).
- ↑ a b c d Zmarł najstarszy złoty medalista olimpijski Węgier Sandor Tarics. dzieje.pl. [dostęp 2016-05-22]. (pol.).
- ↑ a b Oldest Olympic champion Sandor Tarics, Berlin veteran, dies at 102. reuters.com. [dostęp 2016-05-22]. (ang.).