Sándor Végh – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sándor Végh (ur. 17 maja 1912 w Kolozsvárze, zm. 7 stycznia 1997 w Salzburgu) – węgierski skrzypek (solista i kameralista), pedagog muzyczny, dyrygent oraz kompozytor.

Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 6 lat. Od 1926 pobierał nauki u Jenő Hubaya (skrzypce) i Zoltána Kodálya (kompozycja) w konserwatorium w Budapeszcie. Rok później zagrał na koncercie pod dyrekcją Richarda Straussa, a następnie brał udział w koncertach w Holandii, Finlandii, Estonii, Bułgarii i Hiszpanii z udziałem dyrygentów takich jak Willem Mengelberg, Ferenc Fricsay, Josef Krips czy István Kertész^[1] .

W połowie lat 30. Végh założył Węgierski Kwartet Smyczkowy^[1] [2], a w 1940 Kwartet Végha^[2].

Brał udział w węgierskiej wersji wykonania Kwartetu smyczkowego nr 5 Béli Bartóka. W tym 1940 został profesorem na Akademii Muzycznej Franciszka Liszta w Budapeszcie. On i jego kwartet opuścili Węgry w 1946 roku. Kwartet nadal koncertował do połowy 1970. Végh wykonywał także solowe występy jako skrzypek. Zdobył obywatelstwo francuskie w 1953 roku. W 1962 roku poznał wiolonczelistę Pablo Casalsa, który poprosił Végha, aby dołączył do jego przyjaciół i prowadził zajęcia w Zermatt, Szwajcaria (1953/1962), co roku biorąc udział w Festiwalu Prades (1953/1969). Znalazł satysfakcję z nauczania, a następnie wykładał w Konserwatorium w Bazylei (1953/1963), we Freiburgu (1954/1962), Düsseldorfie (1962/1969) oraz w Mozarteum w Salzburgu (1971/1997). Założył Międzynarodowy Festiwal Muzyki Kameralnej Cervo w 1962 roku. Został odznaczony Orderem Legii Honorowej w 1986 roku. Był doktorem honoris causa uniwersytetów w Warwick i Exeter (1987). Otrzymał Order Imperium Brytyjskiego (CBE) w 1988 roku i złoty medal Salzburga w 1987 roku. Zmarł po krótkiej chorobie w 1997 w szpitalu we Freilassing, w pobliżu Salzburga^[3].

• Elizabeth Mortimer: Sándor Végh and the Camerata Academica. Mortimer.at, 1997. [dostęp 2020-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-18)]. (ang.).

• Sándor Végh w bazie AllMusic (ang.)