Sébastien Lecornu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sébastien Lecornu

Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1986 Eaubonne
Zawód, zajęcie	polityk
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Sébastien Lecornu (ur. 11 czerwca 1986 w Eaubonne^[1]) – francuski polityk i samorządowiec, w latach 2017–2018 sekretarz stanu, od 2018 do 2020 minister przy ministrze spójności terytorialnej, w latach 2020–2021 minister do spraw terytoriów zamorskich, od 2022 minister obrony.

Uzyskał magisterium z prawa publicznego na Université Panthéon-Assas^[1]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii na rzecz Ruchu Ludowego, przekształconej następnie w partię Republikanie^[2]. Był doradcą Bruna Le Maire, gdy ten w latach 2008–2012 pełnił funkcje rządowe. Od 2013 do 2014 zajmował stanowisko sekretarza krajowego UMP. W latach 2014–2015 był merem miejscowości Vernon^[1], później został pierwszym zastępcą mera^[3]. W 2015 objął funkcję przewodniczącego rady departamentu Eure^[1], którą pełnił do 2017^[4]. Pozostał radnym departamentu, a w 2021 powrócił na funkcję przewodniczącego rady^[5].

W czerwcu 2017 dołączył do drugiego rządu Édouarda Philippe’a jako sekretarz stanu przy ministrze ekologii^[6]. W listopadzie 2017 wstąpił do prezydenckiej partii LREM^[2]. Podczas rekonstrukcji z października 2018 awansował na stanowisko ministra przy ministrze spójności terytorialnej do spraw wspólnot terytorialnych^[7]. W lipcu 2020 został ministrem do spraw terytoriów zamorskich w gabinecie Jeana Castex^[8].

W 2020 uzyskał miejsce we francuskim Senacie^[9]. W maju 2022 powołany na urząd ministra obrony w rządzie Élisabeth Borne^[10]. Utrzymywał tę funkcję także przy rekonstrukcji gabinetu z lipca 2022^[11] oraz w utworzonym w styczniu 2024 rządzie Gabriela Attala^[12]. Urząd ten objął również we wrześniu 2024 w gabinecie Michela Barniera, otrzymując dodatkowo odpowiedzialność za sprawy kombatantów^[13]. W grudniu tego samego roku w powołanym wówczas rządzie François Bayrou ponownie powierzono mu funkcję ministra obrony^[14].

• Kawaler Orderu Zasługi Rolniczej (z urzędu, 2012)^[15]
• Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (2017)^[15][16]
• Brązowy Medal Obrony Narodowej z okuciem Gendarmerie Nationale^[15]
• Srebrny Medal Ochotniczej Służby Wojskowej^[15]
• Médaille d’honneur de l’engagement ultramarin (z urzędu, 2022)^[15]
• Wielki Oficer Orderu Cedru (Liban)^[15]
• Komandor Orderu Narodowego Lwa (Senegal)^[15]
• Komandor Orderu l'Étoile de Mohéli (Komory)^[15]
• Medal Zayeda II I klasy (Zjednoczone Emiraty Arabskie)^[15]
• Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina, 2023)^[15][17]
• Kawaler Orderu Świętego Karola (Monako, 2023)^[15][18]
• Komandor I klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja, 2024)^[15][19]
• Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Niemcy, 2024)^[15][20]