Słowikówka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Icteria virens[1] | |||
(Linnaeus, 1758) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | Icteriidae | ||
Rodzaj | |||
Gatunek | słowikówka | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
Zasięg występowania | |||
okres lęgowy przeloty poza sezonem legowym |
Słowikówka[5] (Icteria virens) – gatunek małego ptaka z rodziny słowikówek (Icteriidae), której jest jedynym przedstawicielem[5]. Tradycyjnie uznawany był za nietypowego przedstawiciela rodziny lasówek (Parulidae)[6] lub też zaliczano go do rodziny kacykowatych (Icteridae)[5]. W 2013 roku Barker i współpracownicy zaproponowali umieszczenie tego taksonu w monotypowej rodzinie Icteriidae[7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się dwa podgatunki I. virens[3][8]:
- I. virens auricollis – południowo-zachodnia Kanada, zachodnie USA i północno-zachodni Meksyk. Zimuje głównie w Meksyku i Gwatemali.
- I. virens virens – południowo-wschodnia Kanada i wschodnie USA do północno-wschodniego Meksyku. Zimuje głównie na obszarze od wschodniego Meksyku do Panamy.
Proponowane podgatunki longicauda i tropicalis uznano za synonimy I. virens auricollis, a takson danotia za synonim podgatunku nominatywnego.
Morfologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 19 cm, masa ciała 20,2–33,8 g[3]. Czarny kantarek kontrastuje z białymi „okularami”, brwią i wąsami. Dziób duży, silny, czarny. Wierzch ciała oliwkowoszary. Ogon długi. Podbródek, gardło oraz pierś jaskrawożółte; brzuch i pokrywy podogonowe białe. Obie płci są podobne. Młode ptaki z wierzchu brązowe lub szarooliwkowe, brakuje żółtego na spodzie ciała. Gardło oraz pierś w plamki. Żeruje i śpiewa ukryty w krzakach.
Zasięg, środowisko
[edytuj | edytuj kod]Zadrzewienia o gęstym podszycie i zarośla na nizinnych i wilgotnych terenach w środkowej oraz południowej części Ameryki Północnej. Zimę spędza od południowo-środkowej części Ameryki Północnej do północno-zachodniej części Ameryki Południowej.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje słowikówkę za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2021). W 2019 organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji na około 17 milionów dorosłych osobników. W tym samym roku trend liczebności populacji oceniano jako umiarkowanie spadkowy[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Icteria virens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Icteria, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-04-12] (ang.).
- ↑ a b c Curson, J. & Garcia, E.F.J: Yellow-breasted Chat (Icteria virens). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-01].
- ↑ a b BirdLife International, Icteria virens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-3 [dostęp 2022-01-07] (ang.).
- ↑ a b c P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Icteriidae Baird,SF, 1858 – słowikówki – Yellow-breasted chats (wersja: 2019-05-02). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-01-07].
- ↑ Jon Curson: Family Parulidae (New World Warblers). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, David A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 15: Weavers to New World Warblers. Barcelona: Lynx Edicions, 2010, s. 798. ISBN 978-84-96553-68-2. (ang.).
- ↑ F. Keith Barker, Kevin J. Burns, John Klicka, Scott M. Lanyon, Irby J. Lovette. Going to extremes: contrasting rates of diversification in a recent radiation of new world passerine birds. „Systematic Biology”. 62 (2), s. 298–320, 2013. DOI: 10.1093/sysbio/sys094. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Enigmatic Oscines. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-01]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).