SSC Napoli – Wikipedia, wolna encyklopedia
Logo klubu | |
Pełna nazwa | Società Sportiva Calcio di Napoli SpA |
---|---|
Przydomek | Azzurri (Błękitni) |
Barwy | |
Data założenia | 25 sierpnia 1926 |
Debiut w najwyższej lidze | 1926 |
Data rozwiązania | 30 lipca 2004 |
Data reaktywacji | 6 września 2004 |
Liga | |
Państwo | |
Region | |
Siedziba | |
Adres | Via del Maio di Porto 9, 80133 Neapol |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Właściciel | Filmauro S.r.l. |
Prezes | Aurelio De Laurentiis |
Trener | |
Asystent trenera | Marco Domenichini |
Strona internetowa |
Società Sportiva Calcio Napoli – włoski klub piłkarski z siedzibą w Neapolu, założony 25 sierpnia 1926, rozwiązany 30 lipca 2004 i reaktywowany 6 września 2004. Od sezonu 2007/08 występuje w Serie A. Jeden z najpopularniejszych klubów piłkarskich we Włoszech, którego legendą jest Diego Maradona.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Chronologia nazw:
- 25.08.1926: Associazione Calcio Napoli – po reorganizacji Internaples
- 1943: Società Polisportiva Napoli
- 1945: Associazione Polisportiva Napoli
- 20.02.1947: Associazione Calcio Napoli
- 25.06.1964: Società Sportiva Calcio Napoli
- 30.07.2004: klub rozwiązano w wyniku bankructwa
- 06.09.2004: Napoli Soccer
- 24.05.2006: Società Sportiva Calcio Napoli
AC Napoli (Associazione Calcio Napoli) zostało założone 25 sierpnia 1926[2] na bazie klubu Internaples (utworzonego w 1922 r. z połączenia Internazionale Napoli oraz Naples FBC) i spędziło większość swojej historii grając w Serie A, często pozostając najbardziej reprezentatywnym przedstawicielem południa w, zdominowanej przez zespoły z bogatej północy, lidze. W 1964 r. klub zmienił nazwę na SSC Napoli. Ojcem sukcesów klubu z Neapolu był Diego Maradona, gwiazda reprezentacji Argentyny, sprowadzony do zespołu w 1984 r. To dzięki niemu przeciętny zespół zdobył w 1987 i 1990 mistrzostwo Włoch, zaś w 1989 r. Puchar UEFA. W 1989 r. w związku z sukcesami klubu powstała słynna piosenka Napoli Forza Napoli wykonywana wielokrotnie przez piosenkarza Nino d’Angelo przy chórze włoskich kibiców. Z odejściem Maradony w 1991 r. zespół powoli schodził z piedestału włoskiej piłki. W 1998 r. Napoli spadło do Serie B, aby ponownie powrócić do Serie A na jeden sezon w 2000 r. Kolejny spadek nie był jednak najgorszym, co przytrafiło się klubowi. Z długami przekraczającymi 70 mln euro SSC Napoli musiało ogłosić bankructwo w sierpniu 2004 r. Nowy klub, Napoli Soccer, to kontynuator tradycji zespołu, który mógł całkowicie zniknąć z piłkarskiej mapy Włoch. Dzięki inwestorom i wiernym kibicom, którzy w niesamowitych ilościach przychodzili na mecze 3. ligi, klub dostał szansę odzyskać dawną reputację. W sezonie 2005/06 zespół awansował do Serie B, a rok później awansował do najwyższej włoskiej klasy rozgrywkowej po bezbramkowym remisie z innym beniaminkiem Serie A sezonu 2007/08 – Genoa CFC. W 2012 r. po raz czwarty zdobył Puchar Włoch. W sezonie 2012/13 Napoli zajęło drugie miejsce w lidze. Królem strzelców został Urugwajczyk Edinson Cavani, który zaliczył 29 trafień. Po zakończeniu sezonu ze stanowiska trenera odszedł Walter Mazzarri, a jego miejsce zajął Hiszpan Rafael Benítez. Pod wodzą nowego trenera do klubu zostali sprowadzeni: Dries Mertens, José Reina, Gonzalo Higuaín[3], José Callejón, Raúl Albiol oraz Rafael Cabral. Za rekordową sumę 63 milionów euro do PSG został sprzedany najlepszy snajper drużyny Edinson Cavani[4]. Ponadto klub opuścili dwaj doświadczeni zawodnicy: Argentyńczyk Hugo Campagnaro oraz Włoch Morgan De Sanctis. 3 maja 2014 drużyna hiszpańskiego szkoleniowca zdobyła 5 raz Puchar Włoch, wygrywając z finale z Fiorentiną 3:1. Zimą 2015 r. do klubu pozyskano za 12,5 mln euro włoskiego skrzydłowego Manolo Gabbiadiniego. Napoli po 33 latach w sezonie 2022/23 zdobyło po raz trzeci Mistrzostwo Włoch.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Mistrzów (Puchar Europy) | zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
ćwierćfinalista | 1 | 2022/23 | |||
Liga Europy (Puchar UEFA) | zdobywca | 1 | 1988/89 | ||
finalista | 0 | ||||
Puchar Zdobywców | zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
połfinalista | 1 | 1976/77 |
Krajowe
[edytuj | edytuj kod]
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 3 | 1986/87, 1989/90, 2022/23[5] | ||
II miejsce | 8 | 1967/68, 1974/75, 1987/88, 1988/89, 2012/13, 2015/16, 2017/18, 2018/19 | |||
III miejsce | 8 | 1933/34, 1965/66, 1970/71, 1973/74, 1985/86, 2010/11, 2013/14, 2016/17 | |||
Puchar | zdobywca | 6 | 1962, 1976, 1987, 2012, 2014, 2020 | ||
finalista | 4 | 1972, 1978, 1989, 1997 | |||
Superpuchar | zdobywca | 2 | 1990, 2014 | ||
finalista | 3 | 2012, 2020, 2023 | |||
II liga | I miejsce | 2 | 1945/46, 1949/50 | ||
II miejsce | 4 | 1961/62, 1964/65, 1999/00, 2006/07 | |||
III miejsce | 1 | 1942/43 |
- Coppa delle Alpi (1x): 1966
- Coppa di Lega Italo-Inglese (1x): 1976
Stadion
[edytuj | edytuj kod]Trenerzy
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Lata urzędowania | Trener | Lp. | Lata urzędowania | Imię i nazwisko | Lp. | Lata urzędowania | Imię i nazwisko |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 1926 – 27 | Antonio Kreutzer | 40. | 1980 | Angelo Sormani | 79. | 2023 | Rudi Garcia |
2. | 1927 – 1928 | Komisja techniczna Ferenc Molnár Giovanni Terrile Rolf Steiger | 41. | 1980 – 1982 | Rino Marchesi | |||
3. | 1928 | Otto Fischer | 42. | 1982 | Massimo Giacomini | |||
4. | 1928 – 1929 | Giovanni Terrile | 43. | 1982 – 1983 | Bruno Pesaola | |||
5. | 1929 – 1935 | William Garbutt | 44. | 1983 – 1984 | Pietro Santi | |||
6. | 1935 – 1936 | Károly Csapkay | 45. | 1984 – 1985 | Rino Marchesi | |||
7. | 1936 – 1938 | Angelo Mattea | 46. | 1986 – 1989 | Ottavio Bianchi | |||
8. | 1938 – 1939 | Eugen Payer | 47. | 1989 – 1991 | Alberto Bigon | |||
9. | 1939 | Komisja techniczna Paolo Iodice Achille Piccini Luigi Castello | 48. | 1991 – 1993 | Claudio Ranieri | |||
10. | 1939 – 1940 | Adolfo Baloncieri | 49. | 1992 – 1993 | Ottavio Bianchi | |||
11. | 1940 – 1943 | Antonio Vojak | 50. | 1993 – 1994 | Marcello Lippi | |||
12. | 1943 | Paolo Innocenti | 51. | 1994 | Vincenzo Guerini | |||
13. | 1945 – 1947 | Raffaele Sansone | 52. | 1994 – 1995 | Vujadin Boškov Jarbas Faustinho | |||
14. | 1947 – 1948 | Giovanni Vecchina | 53. | 1995 – 1996 | Vujadin Boškov Aldo Sensibile | |||
15. | 1948 | Arnaldo Sentimenti | 54. | 1996 – 1997 | Luigi Simoni | |||
16. | 1948 – 1949 | Felice Borel | 55. | 1997 | Vincenzo Montefusco | |||
17. | 1949 | Luigi de Manes | 56. | 1997 – 1998 | Bortolo Mutti Carlo Mazzone | |||
18. | 1949 | Vittorio Mosele | 57. | 1998 | Vincenzo Montefusco | |||
19. | 1949 – 1956 | Eraldo Monzeglio | 58. | 1998 – 1999 | Renzo Ulivieri | |||
20. | 1956 – 1959 | Amedeo Amadei | 59. | 1999 | Vincenzo Montefusco | |||
21. | 1959 | Annibale Frossi | 60. | 1999 – 2000 | Walter Novellino | |||
22. | 1959 – 1961 | Amedeo Amadei | 61. | 2000 | Zdeněk Zeman | |||
23. | 1961 | Amedeo Amadei Renato Cesarini | 62. | 2000 – 2001 | Emiliano Mondonico | |||
24. | 1961 | Attila Sallustro | 63. | 2001 – 2002 | Luigi De Canio | |||
25. | 1962 | Ladislao Kubala | 64. | 2002 | Franco Colomba | |||
26. | 1961 – 1962 | Fioravante Baldi | 65. | 2002 | Sergio Buso | |||
27. | 1962 | Bruno Pesaola | 66. | 2002 – 2003 | Francesco Scoglio | |||
28. | 1962 – 1963 | Bruno Pesaola Eraldo Monzeglio | 67. | 2003 | Franco Colomba | |||
29. | 1963 – 1964 | Roberto Lerici | 68. | 2003 | Andrea Agostinelli | |||
30. | 1964 | Giovanni Molino | 69. | 2003 – 2004 | Luigi Simoni | |||
31. | 1964 – 1968 | Bruno Pesaola | 70. | 2004 – 2005 | Giampiero Ventura | |||
32. | 1968 – 1969 | Giuseppe Chiappella | 71. | 2005 – 2009 | Edoardo Reja | |||
33. | 1926 – 1969 | Egidio di Costanzo | 72. | 2009 | Roberto Donadoni | |||
34. | 1969 – 1973 | Giuseppe Chiappella | 73. | 2009 – 2013 | Walter Mazzarri | |||
35. | 1973 – 1976 | Luís Vinício | 74. | 2013 – 2015 | Rafael Benítez | |||
36. | 1976 | Alberto Delfrati Rosario Rivellino | 75. | 2015 – 2018 | Maurizio Sarri | |||
37. | 1976 – 1977 | Bruno Pesaola | 76. | 2018 – 2019 | Carlo Ancelotti | |||
38. | 1977 – 1978 | Giovanni di Marzio | 77. | 2019 – 2021 | Gennaro Gattuso | |||
39. | 1978 – 1980 | Luís Vinício | 78. | 2021 – 2023 | Luciano Spalletti |
Obecny skład
[edytuj | edytuj kod]- Stan na 28 października 2024
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Alex Meret |
4 | OB | Alessandro Buongiorno |
5 | OB | Juan Jesus |
6 | PO | Billy Gilmour |
7 | NA | David Neres |
8 | PO | Scott McTominay |
11 | NA | Romelu Lukaku |
12 | BR | Claudio Turi |
13 | OB | Amir Rrahmani |
14 | BR | Nikita Contini |
16 | OB | Rafa Marín |
17 | OB | Mathías Olivera |
18 | NA | Giovanni Simeone |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
21 | NA | Matteo Politano |
22 | OB | Giovanni Di Lorenzo (kapitan) |
23 | PO | Alessio Zerbin |
25 | BR | Elia Caprile |
26 | NA | Cyril Ngonge |
30 | OB | Pasquale Mazzocchi |
37 | OB | Leonardo Spinazzola |
68 | PO | Stanislav Lobotka |
77 | NA | Chwicza Kwaracchelia |
81 | NA | Giacomo Raspadori |
90 | PO | Michael Folorunsho |
99 | PO | André Anguissa |
Zastrzeżone numery
[edytuj | edytuj kod]Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
10 | NA | Diego Maradona (za zasługi) |
Rywalizacja
[edytuj | edytuj kod]Kibice Napoli od początku istnienia klubu nie mieli najlepszych stosunków z klubami z północnej części Włoch. Jedną z pierwszych historycznych rywalizacji były mecze z Hellasem Verona. W latach 80 klub stworzył rywalizację z Interem, Juventusem i Milanem. Do dnia dzisiejszego Napoli tworzy zaciętą rywalizację z Interem i Hellasem Verona. Jednak Napoli prowadzi też zaciętą rywalizację z Romą. Derby te nazywane są: Derby del Sole.
Sponsorzy
[edytuj | edytuj kod]Sezon | Sponsorzy techniczny | Główny sponsor |
---|---|---|
1978–80 | Puma | Brak |
1981–82 | Snaidero | |
1981–81 | NR | |
1982–83 | Cirio | |
1983–84 | Latte Berna | |
1984–85 | Linea Time | Cirio |
1985–88 | NR | Buitoni |
1985–91 | Mars | |
1991–94 | Umbro | Voiello |
1994–96 | Lotto | Record Cucine |
1996–97 | Centrale del Latte di Napoli | |
1997–99 | Nike | Polenghi |
1999–00 | Peroni | |
2000–03 | Diadora | |
2003–04 | Legea | Russo Cicciano |
2004–06 | Kappa | Manuale d'amore / Sky Captain / Crash |
2005–06 | Lete | |
2006–09 | Diadora | |
2009–2011 | Macron | |
2011–2014 | Lete-MSC | |
2014-2015 | Lete / Pasta Garofalo | |
2015-2021 | Kappa | Lete / Garofalo / Kimbo |
2021- | EA7 |
Inne
[edytuj | edytuj kod]- Audace Napoli
- ASD Calcio Campania
- Dopolavoro Cirio
- Ilva Bagnolese
- Internaples
- Internapoli FC
- Internazionale Napoli
- Naples FBC
- Pro Napoli
- SS Napoli
- SSD Puteolana 1902
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od imienia mitycznej syreny Partenopy, której ciało mieli odnaleźć na brzegu greccy założyciele miasta; tak określa się we Włoszech mieszkańców Neapolu
- ↑ Italy - List of Foundation Dates - RSSSF
- ↑ Oficjalnie: José Reina i Gonzalo Higuain zawodnikami SSC Napoli. napoli24h.pl. [dostęp 2013-08-04]. (pol.).
- ↑ Oficjalnie: Edinson Cavani zawodnikiem PSG. transfery.info. [dostęp 2013-08-04]. (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , Szalona noc w szatni Napoli. Zieliński świętował [online], sportowefakty.wp.pl, 5 maja 2023 [dostęp 2023-05-05] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona klubu (wł.)
- SSC Napoli, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-02] .
- SSC Napoli, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-27] .
- Profil. weltfussballarchiv.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-21)]. w bazie Weltfussballarchiv (ang.)
- Profil w bazie Foot.dk (duń.)
- Profil w bazie Footballdatabase (ang.)
- Profil w bazie Thefinalball (ang.)
- Profil w bazie Worldfootball (ang.)
- Wyniki meczów klubu w bazie RSSSF (ang.)