Sam Ermolenko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sam Ermolenko
Ilustracja
Sam Ermolenko (2008)
Pełne imię i nazwisko

Guy Allen Ermolenko

Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1960
Maywood

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
złoto 1990 żużel, drużynowo
złoto 1992 żużel, pary
złoto 1992 żużel, drużynowo
złoto 1993 żużel, indywidualnie
złoto 1993 żużel, drużynowo
złoto 1998 żużel, drużynowo
srebro 1985 żużel, drużynowo
srebro 1986 żużel, pary
srebro 1986 żużel, drużynowo
srebro 1988 żużel, drużynowo
srebro 1993 żużel, pary
brąz 1985 żużel, indywidualnie
brąz 1987 żużel, pary
brąz 1987 żużel, indywidualnie
brąz 1987 żużel, drużynowo
brąz 1988 żużel, pary
brąz 1991 żużel, drużynowo
brąz 1995 żużel, drużynowo
brąz 1995 żużel, indywidualnie
brąz 1999 żużel, drużynowo
brąz 2000 żużel, drużynowo

Sam Ermolenko, właśc. Guy Allen Ermolenko (ur. 23 listopada 1960 w Maywood) – amerykański żużlowiec.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W finałach najważniejszych żużlowych rozgrywek występował od roku 1985. W roku tym zdobył swój pierwszy medal indywidualnych mistrzostw świata, zajmując w Bradford 3. miejsce. Kolejny brązowy medal zdobył dwa lata później w Amsterdamie, zaś w roku 1993 osiągnął największy sukces w swojej karierze, zdobywając w Pocking tytuł mistrza świata. Trzeci medal brązowy zdobył w roku 1995, zajmując 3. miejsce w 1. cyklu Grand Prix 1995. Łącznie w finałach indywidualnych mistrzostw świata wystąpił dziewięciokrotnie. Oprócz tego w swoim dorobku posiada również 12 medali drużynowych mistrzostwach świata (złote – 1990, 1992, 1993, 1998, srebrne – 1985, 1986, 1988, brązowe – 1987, 1991, 1995, 1999, 2000) oraz 5 mistrzostw świata par (złoty – 1992, srebrne – 1986, 1993, brązowe – 1987, 1988). Po raz ostatni w finale turnieju o randze mistrzostw świata wystąpił w roku 2000 w Coventry.

W roku 1992 zadebiutował w polskiej lidze żużlowej, reprezentując Polonię Bydgoszcz. W klubie tym występował do roku 1994, zdobywając dwa medale drużynowych mistrzostw Polski (złoty – 1992 i srebrny – 1993). W kolejnych latach występował w barwach J.A.G. Speedway Łódź (1995–1996), Włókniarza Częstochowa (1997), Wybrzeża Gdańsk (1998), ŁTŻ Łódź (1999–2000), TŻ Opole (2001) oraz Gwardia Warszawa (2002).

Spośród innych żużlowców wyróżniał się charakterystycznym utykaniem na prawą nogę, co było efektem wypadku motocyklowego, któremu uległ w roku 1976 i w wyniku którego doznał wielu złamań oraz obrażeń[1]. W roku 2007 zakończył sportową karierę, 18 marca na obiekcie Ladbroke Stadium w Wolverhampton odbył się turniej pożegnalny Ermolenki[2], w którym zwyciężył Peter Karlsson ze Szwecji[3].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Brat Charlesa Ermolenki, również żużlowca.

Przynależność klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wielka Brytania

RFN / Niemcy

Dania

Polska

Szwecja

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • Indywidualne mistrzostwa świata:
  • Drużynowe mistrzostwa świata:
  • Mistrzostwa świata par:
  • Indywidualne mistrzostwa Stanów Zjednoczonych:
  • Drużynowe mistrzostwa Wielkiej Brytanii:
  • Indywidualne mistrzostwa Lig Brytyjskich:
  • Drużynowe mistrzostwa RFN:
  • Drużynowe mistrzostwa Polski:
  • Drużynowe mistrzostwa Szwecji:
  • Drużynowe mistrzostwa Niemiec:

Starty w Grand Prix

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 9 września 1995 Dania Grand Prix Danii Dania Vojens Speedway Center 2 18 (3,2,3,3,3,2) Dania Hans Nielsen
2. 30 września 1995 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Londyn Hackney Stadium 2 18 (2,3,2,3,2,2) Stany Zjednoczone Greg Hancock

Punkty w poszczególnych zawodach

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 1995
GP Polski – Wrocław GP Austrii – Wiener Neustadt GP Niemiec – Abensberg GP Szwecji – Linköping GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Londyn miejsce punkty
14 11 10 12 18 18 83
Sezon 1996
GP Polski – Wrocław GP Włoch – Lonigo GP Niemiec – Pocking GP Szwecji – Linköping GP Wielkiej Brytanii – Londyn GP Danii – Vojens miejsce punkty
9 1 4 13 9 16 9 52
Statystyki
Starty 12
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 2
Finalista 3
Punkty 135

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]