Sean M. Carroll – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sean M. Carroll
Ilustracja
S.M. Carroll w 2017 roku
Data urodzenia

1966

Zawód, zajęcie

fizyk, bloger

Strona internetowa

Sean M. Carroll (ur. 1966) – amerykański fizyk teoretyczny, profesor na Wydziale Fizyki California Institute of Technology (Caltech), popularyzator nauki, działacz racjonalistyczno-sceptyczny i ateistyczny, bloger.

Specjalności Carrolla to ogólna teoria względności i astrofizyka, w tym teoretyczna kosmologia; pracował m.in. nad problemem ciemnej energii. Jego artykuły publikowały takie czasopisma jak „Nature”, „Seed”, „Sky & Telescope” i „New Scientist”. Bierze udział w tworzeniu bloga fizyków „Cosmic Variance”. Wygłaszał też publiczne wykłady, m.in. dla Royal Institution w Londynie[1]. Zabierał również głos na tematy z filozofii nauki.

Poglądy i aktywizm

[edytuj | edytuj kod]

Fizyka

[edytuj | edytuj kod]

Carroll bronił teorii strun przed krytyką ze strony Petera Woita i Lee Smolina. W 2006 roku Carroll stwierdził, że silna pozycja akademicka tej hipotezy jest uzasadniona merytorycznie. Jego zdaniem:

  • zarzuty braku dowodów są niecierpliwe;
  • różnorodność kierunków badań nie powinna być sztucznie zwiększana;
  • konkurencyjne modele nie wytworzyły niczego równie obiecującego.

Carroll podkreślał ciągłe postępy teoretyczne strun, m.in. dużą rolę korespondencji AdS/CFT w zrozumieniu kwantowych teorii pola[2]. Rok później powiedział, że „teoria strun nie jest jeszcze martwa”[3].

Carroll krytykował też opinię brytyjskiego teoretyka Juliana Barboura, mówiącą, że czas może nie istnieć. Zdaniem Carrolla usunięcie czasu z niektórych równań to jedna z równoważnych perspektyw, nie odbierająca mu ani trochę realności, tak jak odkrycie wewnętrznej struktury protonu nie czyni go iluzją[4].

Zabierał także głos na temat problemu interpretacji mechaniki kwantowej, przychylając się do koncepcji Everetta nazywanej wieloświatową[5].

Carroll należy do fizyków odrzucających pojęcie masy relatywistycznej[6].

Filozofia i religia

[edytuj | edytuj kod]

Carroll bronił uprawiania filozofii, w odróżnieniu od niektórych innych astrofizyków-popularyzatorów jak Stephen Hawking, Lawrence Krauss i Neil deGrasse Tyson[7]. Na swoim blogu nazwał ich wypowiedzi „śmiesznymi” (ang. silly)[8]. Kilka lat wcześniej uznał światopogląd naturalistyczny za największe osiągnięcie umysłowe ostatniego tysiąclecia; krytykował przy tym opinie Goulda o całkowitej niezależności nauki i religii oraz jego sposób definiowania religii[9]. Carroll odrzucił zaproszenie Fundacji Templetona, ponieważ nie chciał przyczyniać się do zacierania podziału pomiędzy nauką a religią. W 2004 brał udział w organizowanym przez University of Chicago kursie historii ateizmu[potrzebny przypis].

Pytanie Leibniza o to, dlaczego istnieje raczej coś niż nic, uznał za nierozwiązywalne[10][11].

Carroll to kompatybilistawolną wolę przedstawiał jako koncepcję zgodną ze współczesną nauką i światopoglądem naturalistycznym, a także zjawisko emergentne. Zgodził się z opinią amerykańskiego filozofa Daniela Dennetta na ten temat[12].

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Do 2024 roku Carroll opublikował kilka książek, w tym:

Część jego książek wydano po polsku.

  1. 2004: Spacetime and geometry: an introduction to general relativity, Addison Wesley, ISBN 0-8053-8732-3.
  2. 2010: From eternity to here: the quest for the ultimate theory of time, Dutton, ISBN 978-0-452-29654-1.
  3. 2013: Particle at the end of the universe: how the hunt for the Higgs boson leads us to the edge of a new world,
    • 2014: Cząstka na końcu wszechświata: bozon Higgsa i nowa wizja rzeczywistości, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-7961-036-5.
  4. 2017: The big picture: on the origins of life, meaning, and the Universe itself, Dutton, ISBN 978-0-525-95482-8.
    • 2017: Nowa perspektywa. Pochodzenie życia, świadomości i wszechświata, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8097-169-1.
  5. 2019: Something Deeply Hidden: Quantum Worlds and the Emergence of Spacetime, Dutton, ISBN 978-1524743017.
    • 2020: Coś głęboko ukrytego. Światy kwantowe i emergencja czasoprzestrzeni, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8169356-1.
  6. The Biggest Ideas in the Universe: Space, Time, and Motion.
    • 2024: Przestrzeń, czas i ruch. Największe idee we Wszechświecie, tłum. Urszula Seweryńska i Mariusz Seweryński, Prószyński i S-ka, ISBN 978-83-8352-280-7.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carroll, A Brief History of Quantum Mechanics, kanał Royal Institution na YouTube, 6 lutego 2020 [dostęp 2022-01-14].
  2. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Sean Carroll, The String Theory Backlash, (ang.) Discover Magazine, discovermagazine.com, 19 czerwca 2006 [dostęp 2022-01-13].
  3. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Sean Carroll, String theory: It's not dead yet (ang.), New Scientist, newscientist.com, 16 maja 2007 [dostęp 2022-01-13].
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carooll, Timelessness, preposterousuniverse.com, 17 czerwca 2009 [dostęp 2022-01-14].
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carroll, Many-Worlds Interpretation of Quantum Mechanics, kanał Lex Fridman na YouTube, 5 listopada 2019 [dostęp 2022-01-14].
  6. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carroll, Demystifying Mass (ang.), 3:50, kanał 2Veritasium na YouTube, 30 października 2013 [dostęp 2021-01-17].
  7. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Why Talk to Philosophers? Part I., Rotman Institute of Philosophy, rotman.uwo.ca, 20 czerwca 2014 [dostęp 2022-01-14].
  8. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carroll, Physicists Should Stop Saying Silly Things about Philosophy, preposterousuniverse.com, 23 czerwca 2014 [dostęp 2022-01-14].
  9. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carroll, Abortion and the Architecture of Reality, preposterousuniverse.com, 4 czerwca 2009 [dostęp 2022-01-14].
  10. "The evidence is pretty incontrovertible that he doesn't exist": Stephen Colbert's favorite scientist on the universe, naturalism and finding meaning without God [online], Salon, 8 maja 2016 [dostęp 2018-12-23] (ang.).
  11. Sean M. Carroll, Why Is There Something, Rather Than Nothing?, „arXiv: [gr-qc, physics:physics]”, 6 lutego 2018, arXiv:1802.02231 [dostęp 2018-12-23].
  12. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Sean Carroll, Free Will Is as Real as Baseball, preposterousuniverse.com, 13 lipca 2017 [dostęp 2022-01-14].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]