Sekretyna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sekretyna (ATC: V04 CK01) – peptydowy hormon tkankowy[1][2][3] pełniący funkcję żołądkowo-jelitowego czynnika regulacyjnego[1][2]. Wydzielana jest przez błonę śluzową jelita cienkiego[1], głównie dwunastnicy[1][3] pod wpływem kwaśnego pH treści żołądkowej, jaka dociera do dwunastnicy[3].
Sekretyna wpływa na:
- wzrost wydzielania przez trzustkę soku trzustkowego[1][3] o dużej zawartości wodorowęglanów[3];
- zwiększenie wydzielania żółci i soku jelitowego[3];
- hamowanie perystaltyki żołądka[3].
Hormon ten po raz pierwszy został zbadany w 1905 roku przez Ernesta Starlinga[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f sekretyna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-02-09] .
- ↑ a b Fizjologia zwierząt. Podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów. Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała (red.). Warszawa: PWRiL, 2005, s. 427. ISBN 83-09-01792-8.
- ↑ a b c d e f g Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. III: P-Ż. Warszawa: PWN, 1988, s. 1119. ISBN 83-01-08835-4.
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):