Siły Zbrojne Luksemburga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siły Zbrojne Luksemburga

Państwo	Luksemburg
Data sformowania	16 lutego 1881
Dane podstawowe
Obecny dowódca	Głównodowodzący wielki książę Henryk minister obrony François Bausch[1] Szef Sztabu Armii gen. Steve Thull[2]
Podporządkowanie	ministerstwo obrony
Liczebność	ok. 1000[3]
Budżet wojskowy
% PKB	0,56 (2021e)[4]

Siły Zbrojne Luksemburga (luks. Lëtzebuerger Arméi, fr. Armée luxembourgeoise, niem. Luxemburgische Armee) – siły i środki wydzielone przez Luksemburg do zabezpieczenia własnych interesów i prowadzenia walki zbrojnej zarówno na jej terytorium oraz poza nim. Składają się tylko z wojsk lądowych. Od 1967 roku służba wojskowa w Luksemburgu jest ochotnicza. W skład Sił Zbrojnych Luksemburga wchodzi (2011) 450 zawodowych żołnierzy, około 340 rekrutów i 100 pracowników cywilnych. Głównodowodzącym jest Wielki Książę, ale codzienna odpowiedzialność za sprawy obronne spoczywa na ministrze obrony.

Od 1994 r. Luksemburg uczestniczy w Eurokorpusie, brał udział też w misjach UNPROFOR i IFOR w byłej Jugosławii, niewielki kontyngent bierze udział w natowskiej misji SFOR w Bośni. Luksemburscy żołnierze zostali również wysłani do Afganistanu by wspierać ISAF.

Armia Luksemburga ma cztery formacje będące pod kontrolą Centrum Wojskowego.

Kompania A jest pierwszą z dwóch kompanii strzeleckich. Jest luksemburskim kontyngentem do Eurokorpusu. Kompania składa się z czterech plutonów: plutonu dowodzenia, plutonu przeciwpancernego wyposażonego w wyrzutnie pocisków TOW i dwóch plutonów strzeleckich.

Kompania B jest jednostką edukacyjną, prowadzi różne kursy dla personelu.

Kompania dowodzenia i szkolenia jest główną jednostką szkoleniową armii luksemburskiej, odpowiada za:

• szkolenie podstawowe
• szkolenie kierowców
• trening sprawności fizycznej

Kompania D to druga kompania strzelecka. Jest luksemburskim wkładem do sił NATO jako Luksemburska Kompania Rozpoznawcza. Jej struktura jest identyczna jak kompanii A.

• 9 mm pistolet Glock 17^[5]
• 5,56 mm karabin Steyr AUG
• 7,62 mm karabin maszynowy FN MAG
• 12,7 mm karabin maszynowy M2

• granatnik M72 LAW
• ppk BGM-71 TOW
• 105 mm haubica do celów ceremonialnych

• Humvee
• Dingo 2 PRV^[6]
• Mercedes klasy G AMG
• MAN 4T
• Volkswagen Amarok^[7]

Rząd Luksemburga zamówił jeden samolot transportowy Airbus A400M. 21 marca 2018 roku minister finansów Etienne Schneider podał do publicznej wiadomości informacji o podpisaniu kontraktu na zakup pięciu śmigłowców produkcji Airbusa. Trzy z nich mają trafić do lotnictwa armii, a dwa lotnictwa policji^[8]. W Luksemburgu zarejestrowanych jest 20 samolotów należących do NATO które stacjonują w niemieckim Geilenkirchen:

• 3 zmodyfikowane samoloty Boeing 707-320C
• 17 Boeing E-3 Sentry AWACS

• Luksemburskie Siły Powietrzne

• Oficjalna strona armii luksemburskiej (fr.)
• Historia i współczesność armii luksemburskiej. mnhm.lu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-02)]. (ang.).