Siarczek manganu(II) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siarczek manganu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) Siarczek manganu(II)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	MnS
Masa molowa	87,00 g/mol
Wygląd	zielony lub różowy
Identyfikacja
Numer CAS	18820-29-6
PubChem	87809
InChI InChI=1S/Mn.S InChIKey CADICXFYUNYKGD-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 3,99 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie nierozpuszczalny Temperatura topnienia 1665 °C (rozkład)
Niebezpieczeństwa Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła Drażniący (Xi) Zwroty R R36/37/38 Zwroty S S26, S36
Podobne związki
Inne aniony	Disiarczek manganu(II), MnS2
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Siarczek manganu(II), MnS – sól kwasu siarkowodorowego i manganu dwuwartościowego.

Jest różowym ciałem stałym, nierozpuszczalnym w wodzie. Występuje w przyrodzie jako minerał alabandyt.

Jest otrzymywany przez strącanie jego osadu w reakcji siarczku amonowego i wodnego roztworu soli manganu(II), np. (NH₄)₂S + MnCl₂ → 2 NH₄Cl + MnS. Po upływie długiego czasu, przechowywany pod cieczą, w której został stącony, przechodzi w bardziej trwałą odmianę zieloną (o sieci przestrzennej typu NaCl). Proces ten można przyspieszyć przez podgrzanie cieczy.

Łatwo roztwarza się w kwasach. Utlenia się na powietrzu.