Chlorek manganu(II) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chlorek manganu(II)

bezwodny tetrahydrat
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) chlorek manganu(II)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	MnCl 2
Masa molowa	125,84 g/mol
Wygląd	bezwonne, jasnoniebieskie[1] lub jasno różowe ciało stałe[2]
Identyfikacja
Numer CAS	7773-01-5 13446-34-9 (tetrahydrat) 20603-88-7 (dihydrat)
PubChem	24480
Właściwości Gęstość 2,977 g/cm³ (20 °C, bezwodny)[1]; ciało stałe 2,27 g/cm³ (20 °C, dihydrat)[1]; ciało stałe 2,01 g/cm³ (20 °C, tetrahydrat)[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 723 g/l (25 °C)[1] 1200 g/l (20 °C, dihydrat)[1] 1980 g/l (20 °C, tetrahydrat)[1] Temperatura topnienia 650 °C[1] Temperatura wrzenia 1190 °C[1] Temperatura rozkładu 58 °C (tetrahydrat)[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-05-26] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H318, H373, H411 Zwroty P P260, P273, P280, P301+P310, P305+P351+P338, P314 Numer RTECS OO9625000 Dawka śmiertelna LD50 250 mg/kg (szczur, doustnie, bezwodny)[1]
Podobne związki
Podobne związki	chlorek niklu(II)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek manganu(II), MnCl
2 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu solnego i manganu na II stopniu utlenienia.

Chlorek manganu to różowoczerwone ciało stałe. Jest rozpuszczalny w wodzie.

Można go otrzymać w reakcji kwasu solnego z:

• manganem: Mn + 2 HCl → MnCl
  2 + H
  2
• węglanem manganu(II): MnCO
  3 + 2 HCl → MnCl
  2 + H
  2O + CO
  2
• tlenkiem manganu(IV): MnO
  2 + 4 HCl → MnCl
  2 + 2 H
  2O + Cl
  2

Działa szkodliwie po połknięciu. Mogą wystąpić mdłości oraz ataksja.

Przy kontakcie z oczami lub skórą należy jak najszybciej zmyć substancję dużą ilością wody, natomiast po spożyciu należy podać dużą ilość wody i spowodować wymioty.

Substancję należy przechowywać w temperaturze pokojowej. Należy unikać jej styczności z metalami alkalicznymi i cynkiem.

Chlorek manganu(II) może także występować w postaci dihydratu lub tetrahydratu.