Chlorek cezu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chlorek cezu
Próbka CsCl	Upakowanie atomów w krysztale
	; Model komórki elementarnej
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	chlorek cezu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CsCl
Masa molowa	168,36 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały poszek o słonogorzkim smaku
	Identyfikacja
Numer CAS	7647-17-8
PubChem	24293
InChI
	InChI=1S/ClH.Cs/h1H;/q;+1/p-1
	InChIKey
	AIYUHDOJVYHVIT-UHFFFAOYSA-M
Właściwości
	Gęstość
	3,988 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	bardzo łatwo
	w innych rozpuszczalnikach
	metanol: łatwo; aceton: praktycznie nierozpuszczalny
Temperatura topnienia	645–646 °C
Temperatura wrzenia	1303 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2019-07-09]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS; (na podstawie podanej karty charakterystyki).
Numer RTECS	FK9625000
Dawka śmiertelna	LD50 2,6 g/kg (szczur, doustnie)
	Podobne związki
Inne aniony	fluorek cezu; bromek cezu; jodek cezu
Inne kationy	chlorek potasu; chlorek rubidu; chlorek srebra; chlorek sodu
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek cezu, CsCl – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól cezu i kwasu solnego.

Tworzy sieć przestrzenną kryształu jonowego o układzie regularnym prymitywnym oznaczanym symbolem cP2 w notacji Pearsona i B2 w notacji Strukturbericht^[4]^[5]^[a]. Sieć CsCl jest stosowana jako wzorzec do opisywania sieci kryształów o podobnej strukturze. Komórka elementarna zawiera jeden kation i jeden anion^[5]. Układ atomów w komórce elementarnej przypomina układ regularny wewnętrznie centrowany typu cI, jednak w rzeczywistości nie jest tego typu, gdyż węzły w narożnikach i węzeł centralny zajęte są przez bardzo odmienne jony, odpowiednio Cs+
i Cl−
(lub odwrotnie)^[6].

Uwagi

↑ Liczba 2 w symbolu cP2 oznacza liczbę atomów w komórce elementarnej, natomiast w symbolu B2 oznacza typ struktury w grupie B^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
↑ Cesium chloride, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24293 (ang.).
↑ ^a ^b ^c Cesium chloride (nr 203025) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-07-09]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ François Cardarelli: Materials Handbook. A Concise Desktop Reference. Springer, 2008, s. 1216. DOI: 10.1007/978-1-84628-669-8. ISBN 978-1-84628-668-1.
↑ ^a ^b ^c Z.Z. Bojarski Z.Z. i inni, Krystalografia, wyd. 3, Warszawa: PWN, 2007, s. 246–250, 288, ISBN 978-83-01-14704-4 .
↑ Zygmunt TrzaskaZ.T. Durski Zygmunt TrzaskaZ.T., Hanna TrzaskaH.T. Durska Hanna TrzaskaH.T., Podstawy krystalografii, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2003, s. 52–53, ISBN 83-7207-438-0 .

[6] Liczba 2 w symbolu cP2 oznacza liczbę atomów w komórce elementarnej, natomiast w symbolu B2 oznacza typ struktury w grupie B^[5].

[FPX-1] Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .

[PubChem-2] Cesium chloride, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24293 (ang.).

[SA-3] Cesium chloride (nr 203025) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2019-07-09]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[Cardarelli-4] François Cardarelli: Materials Handbook. A Concise Desktop Reference. Springer, 2008, s. 1216. DOI: 10.1007/978-1-84628-669-8. ISBN 978-1-84628-668-1.

[Bojarski-5] Z.Z. Bojarski Z.Z. i inni, Krystalografia, wyd. 3, Warszawa: PWN, 2007, s. 246–250, 288, ISBN 978-83-01-14704-4 .

[Trzaska-7] Zygmunt TrzaskaZ.T. Durski Zygmunt TrzaskaZ.T., Hanna TrzaskaH.T. Durska Hanna TrzaskaH.T., Podstawy krystalografii, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2003, s. 52–53, ISBN 83-7207-438-0 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[a]

[6]

1. Litowców	LiCl NaCl KCl RbCl CsCl
2. Berylowców	BeCl 2 MgCl 2 CaCl 2 SrCl 2 BaCl 2 RaCl 2
3. Skandowców	ScCl 3 YCl 3 LaCl 3 AcCl 3
4. Tytanowców	TiCl 2 TiCl 3 TiCl 4 ZrCl 2 ZrCl 3 ZrCl 4 ZrOCl 2 HfCl 4 HfOCl 2
5. Wanadowców	VCl 2 VCl 3 VCl 4 VOCl VOCl 2 VOCl 3 NbCl 3 NbCl 5 NbOCl 3 TaCl 5
6. Chromowców	CrCl 2 CrCl 3 MoCl 2 (Mo 3Cl 6) MoCl 3 MoCl 4 MoCl 5 WCl 2 WCl 4 WCl 5 WCl 6
7. Manganowców	MnCl 2 MnCl 3 TcCl 3 ReCl 3 ReCl 5
8. Żelazowców	FeCl 2 FeCl 3 (Fe 2Cl 6) Fe 2Cl 5 RuCl 3 RuCl 4 OsCl 2 OsCl 3 OsCl 4
9. Kobaltowców	CoCl 2 CoCl 3 RhCl 3 IrCl 2 IrCl 3 IrCl 4
10. Niklowców	NiCl 2 PdCl 2 PtCl 2 PtCl 3 PtCl 4
11. Miedziowców	CuCl (Cu 2Cl 2) CuCl 2 Cu(OH)Cl AgCl AuCl AuCl 3 (Au 2Cl 6)
12. Cynkowców	ZnCl 2 Zn(OH)Cl 2 CdCl 2 Cd(OH)Cl 2 Hg 2Cl 2 HgCl 2
13. Borowców	BCl 3 AlCl 3 GaCl 2 GaCl 3 InCl InCl 2 InCl 3 TlCl TlCl 3
14. Węglowców	CCl 4 SiCl 4 GeCl 2 GeCl 4 GeOCl 2 SnCl 2 SnCl 4 Sn 2OCl 2 SnOCl 2 PbCl 2 Pb(OH)Cl PbCl 4
15. Azotowców	NCl 3 NH 4Cl NOCl PCl 2 PCl 3 POCl 3 PCl 5 AsCl 3 AsCl 5 SbCl 3 SbCl 5 BiCl 3 BiCl 2 BiOCl
16. Tlenowców	S 2Cl 2 SCl 2 SCl 4 SOCl 2 SO 2Cl 2 Se 2Cl 2 SeCl 4 SeO 2Cl 2 TeCl 2 TeCl 4 PoCl 2 PoCl 4
17. Fluorowców	ICl ICl 3 BrCl