French
DeutschSiegfried von Feuchtwangen – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 Herb Siegfrieda von Feuchtwangen jako Wielkiego Mistrza | |
| wielki mistrz zakonu krzyżackiego | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | ok. 1275 |
| Data śmierci | 5 marca 1311 |
| Miejsce spoczynku | |
.gif)
Siegfried von Feuchtwangen (ur. ok. 1275; zm. 5 marca 1311 w Malborku)[2] – 15-ty wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1303–1311.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Frankonii prawdopodobnie z rodu ministeriałów, z nieokreślonym pokrewieństwem z wielkim mistrzem Konradem von Feuchtwangen[2][3].
Nieznane są okoliczności jego wstąpienia do zgromadzenia ani przebieg pierwszych lat służby. Pierwsza wzmianka o nim pojawia się dopiero w 1298, gdy był już niemieckim mistrzem krajowym i komturem wiedeńskim od lipca 1299 do listopada 1300. Siegfried von Feuchtwangen objął urząd wielkiego mistrza w 1303, po zdymisjonowaniu przez kapitułę generalną Godfryda von Hohenlohe. Natychmiast po wyborze na urząd wielkiego mistrza Siegfried von Feuchtwangen opuścił Prusy, pozostawiając ich zarząd pruskim mistrzom krajowym Konradowi Sackowi i Henrykowi von Plotzke. Podczas podróży do Czech i południowych Niemiec zjednywał sobie popleczników i zapobiegł schizmie wewnątrz Zakonu, a z głównego domu zakonu w Wenecji zapewnił sobie władzę nad całym zakonem[2].
Pod wpływem wydarzeń związanych z procesem templariuszy, przeniesieniem siedziby papieża z Rzymu do Awinionu i niechęci, jaką darzono w tym czasie na dworach Europy zakony rycerskie, Siegfried von Feuchtwangen w 1309 przeprowadził się z Włoch do Prus. Jednocześnie dla zabezpieczenia niezależności i interesów zakonu krzyżackiego przeniósł jego centralę (Główny dom) do Malborka[4]. W tym czasie zakon poszerzył swoje panowanie o Pomorze Gdańskie wraz z Gdańskiem[2].
Siegfried von Feuchtwangen zmarł na zamku malborskim w 1311. Pochowany został w katedrze w Chełmży[2][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Posąg Siegfrieda von Feuchtwangena ustawiony obok trzech innych brązowych figur wielkich mistrzów krzyżackich na dziedzińcu Zamku Średniego w Malborku jest pozostałością po pomniku króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego z 1877 roku, który został zniszczony w 1945 roku. Statua von Feuchtwangena nie ma prawej dłoni, gdyż została ona skradziona wraz z przymocowanym do niej mieczem przez żołnierzy Armii Czerwonej.
- ↑ a b c d e Siegfried von Feuchtwangen. www.deutsche-biographie.de. [dostęp 2021-10-31].
- ↑ Siegfried von Feuchtwangen. www.geschichte-feuchtwangen.de. [dostęp 2021-10-31].
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Bizancjum - Wyprawy krzyżowe. T. 18. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2007, s. 212. ISBN 978-83-7425-698-8.
- ↑ [https://kulturstiftung.org/biographien/feuchtwangen-siegfried-von-2 BIOGRAPHIE Feuchtwangen, Siegfried von]. kulturstiftung.org. [dostęp 2021-10-31].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich, wyd. 3 popr. i uzup., Gdańsk: [s.n.], 2003, ISBN 83-909057-7-9, OCLC 749170928.
