Skazany na bluesa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | 2005 |
Data premiery | 12 sierpnia 2005 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 97 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia | Gambit Production |
Dystrybucja | |
Budżet | 2 800 000 PLN |
Nagrody | |
30. FPFF – 3 nagrody 8 nominacji do Polskich Nagród Filmowych Orły 2006 (1 nagroda – najlepsze kostiumy)roku | |
Strona internetowa |
Skazany na bluesa – polski biograficzny film fabularny, muzyczny z 2005 roku w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego.
Film przedstawia historię życia wokalisty zespołu Dżem – Ryszarda Riedla. Tytułową postać zagrał Tomasz Kot, a żonę Riedla zagrała Jolanta Fraszyńska. Oprócz tego w filmie występuje ówczesny wokalista zespołu Dżem – Maciej Balcar. Na ekranie można zobaczyć także Annę Dymną w roli matki „Goli”.
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Akcja filmu zaczyna się w 1976 r. w Tychach, w jednym ze śląskich blokowisk. 20-letni Rysiek, choć inteligentny i bystry, nie pracuje, edukację zakończył na z trudem zaliczonej podstawówce, żyje z dnia na dzień na garnuszku rodziców, w ciągłym konflikcie z ojcem ORMO-wcem, zafascynowany zachodnią muzyką i kulturą hipisów, pełen marzeń o indiańskim życiu na preriach. Te marzenia tkwią w nim od czasów dzieciństwa spędzonego w ponurych familokach, kiedy to razem ze swoim najlepszym przyjacielem "Indianerem" bawili się w czerwonoskórych. Rysiek poznaje Małgosię, zwaną Golą, dziewczynę z tego samego osiedla, której podoba się wysoki chłopak stawiający pierwsze kroki w miejscowym zespole muzycznym. Rodzi się między nimi namiętne uczucie. Gola, jeszcze jako uczennica, zachodzi w ciążę.
Wyrzucona ze szkoły, niebawem wychodzi za mąż za Ryśka. Ojciec Ryśka, do końca przeciwny temu związkowi, nasyła na niego Wojskową Służbę Wewnętrzną, która jednak staje po stronie chłopaka, Małgosi i jej matki, później wymienia zamki w drzwiach w mieszkaniu, gdzie młodzi mają mieszkać, ale Rysiek stawia na swoim. W dniu ślubu Indianer po raz pierwszy daje mu strzykawkę z działką "kompotu". Narkotyczny odlot będzie odtąd stale kusił Ryśka.
Nadchodzi rok 1990. Dżem jest jedną z najbardziej znanych grup w kraju, daje wiele koncertów, ma tysiące fanów. Ale za kulisami toczy się dramat lidera zespołu. Rysiek coraz bardziej pogrąża się w nałogu, często trudno mu dotrwać nawet do końca koncertu, żyje w świecie narkotycznych wizji. Podziwiany idol stacza się coraz niżej, żebrząc o narkotyki. Troska o dom spada wyłącznie na barki Gosi, która trwa u boku męża coraz bardziej zmęczona i zrozpaczona. Lecz ani ona, ani koledzy z zespołu, którym przechodzi koło nosa intratny kontrakt, nie są już w stanie zapobiec tragedii.
Realizacja
[edytuj | edytuj kod]- Okres zdjęciowy przypadł na październik 2004. Zdjęcia były realizowane przez 26 dni.
- Plenery: Warszawa (hotel "Victoria", stacja PKP Stadion), Zalew Zegrzyński, Nieporęt, Świętochłowice, Katowice (m.in. hala "Spodek") i Tychy[1].
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Tomasz Kot – Ryszard Riedel
- Jolanta Fraszyńska – Małgorzata „Gola” Riedel, żona Ryśka
- Maciej Balcar – Indianer, przyjaciel Ryśka
- Przemysław Bluszcz – Leszek Martinek, menadżer Dżemu
- Joanna Bartel – Krystyna Riedel, matka Ryśka
- Adam Baumann – Jan Riedel, ojciec Ryśka
- Anna Dymna – Polowa, matka „Goli”
- Zbigniew Zamachowski – pan Henio, woźny w szkole
- Paweł Berger – on sam
- Beno Otręba – on sam
- Adam Otręba – on sam
- Jerzy Styczyński – on sam
- Zbigniew Szczerbiński – on sam
- Marek Richter – Henryk „Henio”, diler
- Mariusz Krzemiński – mężczyzna
- Anna Kociarz – narkomanka
- Marek Żerański – student nad morzem
- Arkadiusz Głogowski – Andrzej, student nad morzem
- Grzegorz Warchoł – Gruber, producent muzyczny
- Magdalena Górska – asystentka Grubera
- Maciej Marczewski – narkoman
- Przemysław Saleta – ochroniarz Grubera
- Sylwester Maciejewski – sierżant, żołnierz WSW z komisji poborowej
- Arkadiusz Detmer – żołnierz WSW z komisji poborowej
Źródło: Filmpolski.pl[2].
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]- 30. FPFF
- najlepsze kostiumy – Ewa Krauze
- nagroda prezydenta miasta Gdyni za najlepszy debiut filmowy dla Tomasza Kota
- Złoty Klakier – nagroda Radia Gdańsk dla filmu najdłużej oklaskiwanego przez publiczność; oklaski trwały 3 minuty i 28 sekund
- Orzeł: Najlepsze Kostiumy; nominacje: Najlepszy Aktor (Tomasz Kot), Najlepsza Aktorka (Jolanta Fraszyńska), Najlepsza Aktorka Drugoplanowa (Anna Dymna), Najlepsza Muzyka, Najlepsze Zdjęcia, Najlepszy Montaż i Najlepsza Scenografia
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skazany na bluesa. FilmPolski.pl. [dostęp 2022-12-08]. (pol.).
- ↑ Skazany na bluesa w bazie filmpolski.pl
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Skazany na bluesa w bazie filmpolski.pl
- Skazany na bluesa w bazie IMDb (ang.)
- Skazany na bluesa w bazie Filmweb
- Oficjalna strona internetowa filmu