St. Clair (jezioro w Ameryce Północnej) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zdjęcie satelitarne jeziora | |
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Miejscowości nadbrzeżne | |
Wysokość lustra | 175[1] m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia | 1114 km²[1] |
Wymiary • max długość • max szerokość | |
Głębokość • średnia • maksymalna | |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
Położenie na mapie Michigan | |
42°26′00″N 82°40′00″W/42,433333 -82,666667 |
St. Clair (ang. Lake Saint Clair, fr. Lac Sainte-Claire) – jezioro na granicy Kanady (prowincja Ontario) i Stanów Zjednoczonych (stan Michigan), położone pośród Wielkich Jezior[2].
Na północy do jeziora rozległą deltą uchodzi rzeka St. Clair, łącząca je z jeziorem Huron. Na południowym zachodzie wypływa z niego rzeka Detroit, wpadająca do Erie. Jeziorem przebiega Droga Wodna Świętego Wawrzyńca. Nad zachodnim brzegiem jeziora położona jest aglomeracja miasta Detroit[1][2].
Jezioro ma powierzchnię 1114 km², długość 42 km i szerokość 39 km. Lustro wody położone jest 175 m n.p.m. Średnia głębokość wynosi 3,7 m, maksymalna, w wyniku sztucznego pogłębienia drogi wodnej – 8,3 m (naturalna głębokość – 6,4 m)[1].
Jezioro użytkowane jest w celach rekreacyjnych, uprawiane są tu sporty wodne i wędkarstwo[2].
Nazwę jezioru nadał francuski odkrywca René-Robert Cavelier de La Salle, który dotarł tu w 1679 roku w dniu św. Klary z Asyżu[1][2].