French
DeutschStanisław Ziemba – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 4 listopada 1908 |
|---|---|
| Data śmierci | 25 kwietnia 1972 |
| Poseł II kadencji Sejmu PRL | |
| Okres | od 20 lutego 1957 |
| Przynależność polityczna | poseł bezpartyjny |
| Odznaczenia | |
 | |
Stanisław Ziemba (ur. 4 listopada 1908 w Niepołomicach[1], zm. 25 kwietnia 1972[2]) – polski dziennikarz i działacz państwowy, redaktor naczelny „Dziennika Zachodniego” (1945–1947), poseł na Sejm PRL II kadencji (1957–1961).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Franciszka i Marii[3]. W dwudziestoleciu międzywojennym pracował w katowickiej „Polonii”. Był instruktorem wychowania fizycznego[3].
Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 uczestniczył w obronie Warszawy. Został aresztowany na terenie pogranicznym i przekazany przez Gestapo z Solinki do więzienia w Sanoku 12 marca 1940, a 15 grudnia 1940 zbiegł z tamtejszego szpitala[3]. Podczas okupacji prowadził w Krakowie tajne kursy dziennikarskie, był redaktorem „Wiadomości” i „L’Information” przeznaczonego dla francuskojęzycznych jeńców. Stworzył działające tajnie Zrzeszenie Dziennikarzy Ziem Zachodnich. W 1944 walczył w powstaniu warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej.
W 1945 znalazł się na Górnym Śląsku, podejmując pracę dziennikarza. Był założycielem i redaktorem naczelnym „Dziennika Zachodniego”. Zaangażował się w działalność w Stronnictwie Demokratycznym, będąc członkiem jego Zarządu Wojewódzkiego. Po odejściu z „DZ” w 1947 był redaktorem naczelnym „Sportu i Wczasów”, „Panoramy Śląskiej”, pracował także dla „Trybuny Robotniczej”. W 1960 został redaktorem naczelnym pisma „Tygodnik Polski”.
W latach 1957–1961 już jako bezpartyjny sprawował mandat posła na Sejm II kadencji wybranego w okręgu Katowice. Zasiadał w Komisji Spraw Wewnętrznych.
Pochowany wraz z Hanną Ziembą (1918–1975) na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B 20-6-11)[2].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (18 stycznia 1946)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2020-06-28].
- ↑ a b Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2020-06-28].
- ↑ a b c Gefängnis in Sanok. Księga więźniów śledczych 1939–1940 (zespół 134, sygn. 97). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 56 (poz. 526).
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 30, poz. 58 („w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomieniu uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach Województwa Śląsko-Dąbrowskiego”).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Ziemba, Czasy przełomu: wspomnienia dziennikarza z lat 1944–1946, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1975.
- Kazimierz Nowak, Stronnictwo Demokratyczne i jego działacze w pierwszym okresie po wyzwoleniu, „Zeszyty Historyczno-Polityczne SD”, nr 4 (39), 1983, s. 37–53.