Staroraki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Staroraki

Merostomata
Dana, 1852
Skrzypłocz
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	szczękoczułkowce
Gromada	staroraki
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Staroraki (Merostomata) – gromada szczękoczułkowców obejmująca 4 gatunki żyjące współcześnie i około 500 gatunków kopalnych. Zalicza się do nich stawonogi z 6–7 parami odnóży na głowotułowiu, blaszkowatymi odnóżami na odwłoku, na których znajdują się wyrostki skrzelowe, a wreszcie szpiczasto zakończonym telsonem. Głowotułów pokryty grubym jednolitym oskórkiem i zazwyczaj zrośnięty na dużym obszarze z odwłokiem.

Wyróżnia się 2 rzędy staroraków:

• † wielkoraki (Eurypterida) – dorastające do 3 metrów długości z wyglądu przypominające dzisiejsze skorpiony
• ostrogony (Xiphosura) – zamieszkujące wody u północno-wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej, Zatokę Meksykańską i północno-wschodnie wybrzeża Azji; ich środowiskiem życia są płytkie wody przybrzeżne.

• skrzypłocz