Stawiski (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina miejsko-wiejska | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC | 2006053 | ||||||
Burmistrz | Agnieszka Rutkowska (2018) | ||||||
Powierzchnia | 165,55 km² | ||||||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość | 38,0 os./km² | ||||||
Nr kierunkowy | 86 | ||||||
Kod pocztowy | 18-520 | ||||||
Tablice rejestracyjne | BKL | ||||||
Adres urzędu: pl. Wolności 13/1518-520 Stawiski | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie powiatu | |||||||
53°22′47″N 22°09′18″E/53,379722 22,155000 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Stawiski – gmina miejsko-wiejska w województwie podlaskim, w powiecie kolneńskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie łomżyńskim.
Siedziba gminy to Stawiski.
Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 6639 osób.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Za Królestwa Polskiego gmina Stawiski należała do powiatu kolneńskiego w guberni łomżyńskiej[5][6]. 1 lutego 1871[7] do gminy przyłączono pozbawione praw miejskich Stawiski[8]. Było to ostatnie (336:e) zniesienie miasta na mocy Ukazu Carskiego z 1869 roku i jedyne wykonane w 1871 roku (wszystkie inne wyegzekwowano w 1870). Stawiskom przywrócono status miasta 7 lutego 1919[9]
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2002[10] gmina Stawiski ma obszar 165,55 km², w tym:
- użytki rolne: 75%
- użytki leśne: 19%
Gmina stanowi 17,62% powierzchni powiatu.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 5.926 osób, 5.837 było wyznania rzymskokatolickiego, 10 prawosławnego, 4 ewangelickiego a 75 mojżeszowego. Jednocześnie 5.889 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, 26 żydowską, 10 rosyjską a 1 litewską. Było tu 885 budynków mieszkalnych[11].
Współcześnie
[edytuj | edytuj kod]Dane z 30 czerwca 2004[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 6639 | 100 | 3277 | 49,4 | 3362 | 50,6 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 40,1 | 19,8 | 20,3 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Stawiski w 2014 roku[1].
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Barzykowo, Budy Poryckie, Budy Stawiskie, Budziski, Cedry, Chmielewo, Cwaliny, Dzierzbia, Dzięgiele, Hipolitowo, Ignacewo, Jewilin, Jurzec Szlachecki, Jurzec Włościański, Karwowo, Kuczyny, Lisy, Michny, Mieczki-Sucholaszczki, Mieszołki, Poryte (Poryte Szlacheckie i Poryte Włościańskie), Ramoty, Rogale, Romany, Rostki, Skroda Mała, Sokoły, Stawiski, Tafiły, Wilczewo, Wysokie Duże, Wysokie Małe, Zabiele, Zaborowo, Zalesie, Żelazki[2].
Pozostałe miejscowości
[edytuj | edytuj kod]Dąbrowa, Grabówek, Łojewek, Poryte Małe.
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Grabowo, Jedwabne, Kolno, Mały Płock, Piątnica, Przytuły
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gmina Stawiski w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ a b BIP gminy, sołectwa
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Białymstoku
- ↑ a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
- ↑ 17 stycznia 1871 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Postanowienie z 30 października (12 listopada) 1870, ogłoszone 17 stycznia (1 lutego) 1871 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 244, str. 461)
- ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 47 .