Stefan Blank-Weissberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Blank-Weissberg

Data i miejsce urodzenia	23 marca 1900 Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	1940 Charków, USRR, ZSRR
Miejsce spoczynku	Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie
Zawód, zajęcie	entomolog
Odznaczenia
Teksty w Wikiźródłach

Stefan Władysław Blank-Weissberg (ur. 23 marca 1900 w Warszawie, zm. 1940 w Charkowie) – polski entomolog, pszczelarz, porucznik łączności rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Urodził się 23 marca 1900 w Warszawie, w rodzinie Franciszka i Ludwiki^[1]. Mając czternaście lat wstąpił do Legionów Polskich. 9 grudnia 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 grudnia 1919 podporucznikiem Wojsk Łączności. Służył wówczas w 1 Pułku Telegraficznym^[2], a później w Dywizji Litewsko-Białoruskiej i 7 Dywizji Piechoty^[1]. Ukończył Szkołę Podchorążych Polskiej Organizacji Wojskowej i Szkołę Telegraficzną^[1]. W 1921 został przeniesiony do rezerwy^[1]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 99. lokatą w korpusie oficerów rezerwy łączności^[3][4][5]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 2 Pułku Łączności w Jarosławiu^[6][7]. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do Centrum Wyszkolenia Łączności w Zegrzu^[8].

Po zwolnieniu z wojska studiował nauki przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego, równolegle od 1921 pracował jako asystent w Państwowym Muzeum Przyrodniczym. Od 1923 przez rok pracował w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego, a następnie wyjechał do Wilna, gdzie kontynuował naukę na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Stefana Batorego i pracował w Zakładzie Zoologii. W 1924 uzyskał w Wilnie tytuł doktora^[1]. W 1926 powrócił do Warszawy i otrzymał etat w Zakładzie Parazytologii Państwowego Zakładu Higieny. Od 1930 przez cztery lata był starszym asystentem w Zakładzie Zoologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie adiunktem powstałego Zakładu Pszczelarstwa SGGW; cztery lata później objął stanowisko kierownika tego zakładu^[1] i rozpoczął prowadzenie wykładów zleconych. Pełnił funkcję sekretarza generalnego Centralnego Związku Pszczelarzy RP, jako ekspert współpracował z Ministerstwem Rolnictwa i organizacjami entomologicznymi i pszczelarskimi.

W sierpniu 1939 został zmobilizowany, podczas kampanii wrześniowej dowodził służbą telegraficzną na wschodniej Lubelszczyźnie. Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli sowieckiej i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w Piatichatkach w zbiorowym grobie. Obecnie spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

• 5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana^[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[10].

• Krzyż Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[11] zamiast uprzednio (25 stycznia 1933) nadanego Medalu Niepodległości^[12]
• Krzyż Walecznych^[1]

Zobacz w Wikiźródłach tekst Barcie i kłody w Polsce

• „Barcie i kłody w Polsce” /1937/;
• „Pływak z uwzględnieniem chrabąszcza i niektórych innych chrabąszczy krajowych” /1928/;
• „Znaczenie temperatur skrajnych w ekologii i biogeografii” /1932/

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
• zbrodnia katyńska

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Gabriel Brzęk, Straty wśród zoologów polskich w następstwie II wojny światowej, „Analecta. Studia i materiały z dziejów nauki” 6/2 (12) (1997) s. 179–180.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Encyklopedia Puszczy Białowieskiej
• Marek Bunalski, Jerzy J. Lipa, Janusz Nowacki, Almanach Entomologów Polskich XX wieku (red.), „Wiadomości Entomologiczne”. XX (suplement), 2001
• Słownik biologów polskich, StanisławS. Feliksiak (red.), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 75, ISBN 83-01-00656-0, OCLC 835877296 .

• Stefan Blank-Weissberg – publikacje w bibliotece Polona