Stryki – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Cerkiew cmentarna św. Onufrego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Stryki[2] |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna | 85 |
Kod pocztowy | 17-100[5] |
Tablice rejestracyjne | BBI |
SIMC | 0023900[6] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Bielsk Podlaski | |
52°46′54″N 23°03′20″E/52,781667 23,055556[1] |
Stryki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Bielsk Podlaski[6][7].
Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii św. Jana Teologa w Augustowie, a wierni kościoła rzymskokatolickiego do parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Mikołaja w Bielsku Podlaskim[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W źródłach pisanych z 1528 wspomina się o „granicach Strikowskich”, a sama wieś należała do wsi miejskich Bielska. W 1576 otrzymała nazwę Młodzianowo.
W 1795 roku Stryki były wsią królewską znajdującą się w starostwie bielskim w ziemi bielskiej województwa podlaskiego[9].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś Stryki była wsią liczącą 45 domów i zamieszkałą przez 205 osób (98 kobiet i 107 mężczyzn). Większość jej mieszkańców (w liczbie 174 osoby) zadeklarowała wówczas wyznanie prawosławne, a pozostali podali wyznanie rzymskokatolickie (31 osób). Podział religijny mieszkańców miejscowości całkowicie odzwierciedlał ich strukturą narodowo-etniczną, bowiem 174-ech mieszkańców zadeklarowało narodowość białoruską, a pozostałych 31 narodowość polską. W okresie międzywojennym miejscowość znajdowała się w gminie Łubin[10].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- drewniana cerkiew cmentarna św. Onufrego z pocz. XIX w. oraz kapliczka, należące do parafii w Augustowie koło Bielska Podlaskiego.
- cmentarz prawosławny założony w XIX wieku[11]
- drewniany wiatrak holender, ok. 1900, nr rej.:435 z 20.03.1979[12].
Urodzeni
[edytuj | edytuj kod]- Jan Syczewski – poseł na Sejm III kadencji, działacz mniejszości białoruskiej w Polsce
- Elżbieta (Krawczuk) – ihumenia, przełożona prawosławnego monasteru Opieki Matki Bożej w Turkowicach
Galeria
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132219
- ↑ Wykaz sołectw i sołtysów w gminie Bielsk Podlaski. Urząd Gminy Bielsk Podlaski. [dostęp 2013-11-29].
- ↑ Wieś Stryki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-07] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1212 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ BIELSK PODLASKI – Bazylika Mniejsza – Parafia Narodzenia NMP i św. Mikołaja | Diecezja Drohiczyńska [online], drohiczynska.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
- ↑ Karol de Perthées , Mappa Szczegulna Woiewodztwa Podlaskiego, 1795
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 17: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 22 (31).
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 14.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Stryki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 440 .