Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego
Ilustracja
Flaga Szefa SG WP
Stanowisko
Państwo

 Polska

Pierwszy

gen. ppor. Tadeusz Rozwadowski

Długość kadencji

3 lata[1]

Obecny

generał Wiesław Kukuła

Obecny od

10 października 2023

Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiegoorgan pomocniczy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w procesie kierowania obroną państwa[2], podlegający bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej, który przy jego pomocy kieruje działalnością rodzajów Sił Zbrojnych[3]. Szef Sztabu Generalnego WP wykonuje swoje zadania przy pomocy Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, wchodzącego w skład Ministerstwa Obrony Narodowej. Jest to najwyższe stanowisko służbowe dowódcy w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przewidziane do obsadzenia przez żołnierza zawodowego w stopniu generała, a osoba je zajmująca dowodzi Siłami Zbrojnymi do momentu ewentualnego mianowania na w czas wojny Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zarazem zwyczajowo jest przez Prezydenta RP wskazywana oficjalnie jako kandydat przewidziany na to stanowisko[4].

Zadania

[edytuj | edytuj kod]

Szef Sztabu Generalnego jest organem, którego zadania, obowiązki i uprawnienia zostały określone w niżej wymienionych aktach prawnych:

Do zakresu działania Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego należy[8]:

  • dowodzenie Siłami Zbrojnymi, z wyłączeniem Wojsk Obrony Terytorialnej - do czasu osiągnięcia pełnej zdolności do działania przez Wojska Obrony Terytorialnej;
  • planowanie strategicznego użycia Sił Zbrojnych;
  • planowanie organizacji i funkcjonowania wojennego systemu dowodzenia Siłami Zbrojnymi;
  • planowanie i organizowanie mobilizacyjnego i strategicznego rozwinięcia Sił Zbrojnych;
  • przygotowanie i wyszkolenie Sił Zbrojnych na potrzeby obrony państwa oraz udziału w działaniach poza granicami państwa;
  • określenie celów i głównych kierunków w zakresie działalności operacyjnej i szkoleniowej Sił Zbrojnych;
  • zapewnienie utrzymania w Siłach Zbrojnych gotowości mobilizacyjnej i bojowej;
  • programowanie wieloletniego rozwoju Sił Zbrojnych;
  • programowanie rzeczowo-finansowe w Siłach Zbrojnych oraz udział w planowaniu wydatków rzeczowo-finansowych;
  • planowanie i koordynowanie systemu logistycznego Sił Zbrojnych;
  • reprezentowanie Sił Zbrojnych w najwyższych kolegialnych organach wojskowych organizacji międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem;
  • doradzanie Ministrowi Obrony Narodowej, sekretarzom stanu oraz podsekretarzom stanu w Ministerstwie w sprawach dotyczących ogólnej i operacyjnej działalności Sił Zbrojnych;
  • przygotowanie i utrzymanie stanowisk kierowania w rejonach rozwinięcia zapasowych stanowisk kierowania obroną państwa dla Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz ministrów i centralnych organów administracji rządowej wskazanych przez Prezesa Rady Ministrów;
  • ochrona obiektów i urządzeń o szczególnym znaczeniu oraz zapewnienie ich funkcjonowania

Szefowie SG WP

[edytuj | edytuj kod]

Szefowie Inspektoratu Wyszkolenia Polskiej Siły Zbrojnej Królestwa Polskiego

Szef Sztabu Wojsk Polskich Królestwa Polskiego (Regencyjnego)

Szefowie Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej

Szefowie Sztabu Głównego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej

Szefowie Sztabu Naczelnego Wodza podczas II wojny światowej

Szefowie Sztabu Głównego Polskich Sił Zbrojnych

Szefowie Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego

Szefowie Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w okresie Polski Ludowej

Szefowie Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w III Rzeczypospolitej

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 2022 r. poz. 655
  2. art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. z 2022 r. poz. 2305)
  3. art. 25 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. z 2022 r. poz. 2305) oraz art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1438)
  4. art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. z 2022 r. poz. 2305)
  5. Dz.U. z 1997 r. nr 78, poz. 483.
  6. Dz.U. z 2022 r. poz. 1438.
  7. Dz.U. z 2022 r. poz. 2305.
  8. art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o urzędzie Ministra Obrony Narodowej (Dz.U. z 2022 r. poz. 1438)
  9. Do 12 listopada działał jako najwyższy funkcją żołnierz polski, ponieważ w dniach 24 października-12 listopada urząd Naczelnego Wodza Wojsk Polskich nie był obsadzony. 24 października Rada Regencyjna zdymisjonowała naczelnego wodza gen. Beselera, a dopiero 12 listopada mianowała na ten urząd bryg. Piłsudskiego.
  10. Zarządzenie Prezydenta RP z dnia 19.06.1926 r. w: Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 25 z 28.06.1926 r., s. 197.
  11. Zarządzenie Prezydenta RP z dnia 03.12.1931 r. w: Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 219.
  12. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 10, s. 83, 4 lipca 1935. 
  13. M.P. z 2013 r. poz. 570
  14. M.P. z 2016 r. poz. 508
  15. M.P. z 2017 r. poz. 247
  16. M.P. z 2017 r. poz. 248
  17. M.P. z 2018 r. poz. 803
  18. M.P. z 2018 r. poz. 804
  19. M.P. z 2021 r. poz. 675
  20. M.P. z 2023 r. poz. 1102
  21. M.P. z 2023 r. poz. 1104
  22. Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w SZ RP, SG, SOP, SW oraz SKW [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2023-11-09] (pol.).