Tears in Heaven – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tears in Heavenballada napisana przez Erica Claptona. Piosenka opowiada o bólu, który czuł Clapton, kiedy w 1991 roku w Nowym Jorku jego czteroletni syn Conor wypadł z okna apartamentu na 53. piętrze, należącego do znajomej matki Conora. W piosence Clapton oprócz wyrażenia bólu, przemawia także do syna.

Współtwórcą utworu był Will Jennings, a piosenka początkowo znalazła się na płycie ze ścieżką dźwiękową do filmu Rush (1991) i zdobyła trzy Nagrody Grammy w kategoriach: najlepsza piosenka roku, najlepsze nagranie roku i najlepsze męskie wykonanie piosenki pop w 1993 roku. Znalazła się także na albumie, który zdobył Nagrodę GrammyUnplugged. Utwór znajduje się na 353. miejscu w rankingu największych przebojów amerykańskiego czasopisma „Rolling Stone”.

Specyficzną, bardzo rozpoznawalną cechą utworu są zagrywki pomiędzy zwrotkami oraz niektórymi frazami zwrotek, grane na bezprogowej gitarze basowej.

Inne wykonania

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]