The Long Lost – Wikipedia, wolna encyklopedia

The Long Lost

The Long Lost podczas występu w Metz (2009)
Pochodzenie	Stany Zjednoczone
Gatunek	folk, indie rock
Skład
Alfred Darlington Laura Darlington
Współpracownicy
Amir Yaghmai Jonathan Larroquette Andres Renteria

The Long Lost – amerykański duet muzyczny, założony przez małżeństwo Alfreda oraz Laurę Darlington.

Małżonkowie poznali się w liceum, gdzie współtworzyli szkolną orkiestrę^[1]. Byli także partnerami w klubie tańca towarzyskiego^[1]. Kilka lat później postanowili założyć projekt muzyczny, debiutując wydanym 10 listopada 2008 singlem „Woebegone”^[2]. Na singlu, prócz tytułowego utworu w wersji studyjnej, znalazły się także dwa jego remiksy („Woebegone – FlyLo’s Like Woe” oraz „Woebegone – Flying Lotus’ Luckiest Charm”, które wykonał Flying Lotus) oraz utwór „The Art of Kissing”^[2].

W styczniu 2009 duet wydał drugi singel zatytułowany „Amiss”, na którym znalazła się wersja studyjna utworu oraz trzy jego remiksy (które wykonali Fink, Computer Jay oraz zespół Tunng)^[3]. 9 lutego 2009 wydano singel w formacie digital download^[4], a 23 lutego 2009 na płycie winylowej^[5].

2 marca 2009 ukazał się debiutancki album studyjny zespołu The Long Lost, wydany nakładem wytwórni płytowej Ninja Tune^[6]. Za mastering albumu odpowiadał JJ Golden, a za miksowanie Thom Monahan^[6]. Na albumie pojawił się między innymi utwór „Colour”, którego tekst jest wierszem Christiny Rossetti^[6]. Wydawnictwo spotkało się z pozytywnymi recenzjami muzycznymi. Tim Sendra z AllMusic przyznał albumowi 3,5 gwiazdki na 5, mówiąc: „może to nie działać dla wszystkich, zwłaszcza dla kogoś, kto szuka wrażeń z nagrań Daedelusa, ale jeśli zostaniesz owładnięty, The Long Lost ujmie Cię do końca”^[7]. August Howard z portalu XLR8R ocenił album na siedem w 10-stopniowej skali, twierdząc, że wydawnictwo może nie jest przełomowe, ale przyjemnie się go słucha^[8]. David Abravanel z Cokemachineglow stwierdził, iż problemem podczas słuchania albumu może być nieuchronna nuda, cynizm, a nawet zazdrość, ale „trudno nie być chwilowo zachwyconym czymś tak kochającym i tak dziwnym”^[9]. 25 października 2010 Alfred Darlington ogłosił rozpoczęcie prac nad kolejnym albumem studyjnym^[10].

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[11].

Albumy

• 2009: The Long Lost

Single

• 2008: „Woebegone”
• 2009: „Amiss”