Tożsamość Brahmagupty – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tożsamość Brahmagupty[1] – tożsamość algebraiczna, z której wynika, że iloczyn dwóch liczb postaci również jest tej postaci. Innymi słowy, zbiór liczb postaci jest zamknięty ze względu na mnożenie[1]. Tożsamość Brahmagupty orzeka, że[1][2]

Obie równości łatwo zweryfikować, podnosząc wszystkie wyrażenia do kwadratu i redukując wyrazy podobne.

Po przyjęciu w powyższym wzorze otrzymujemy tożsamość Fibonacciego[1], nazywaną także tożsamością Diofantosa[2]. Stwierdza ona, że iloczyn dwóch liczb, z których każda jest sumą dwóch kwadratów, również jest sumą dwóch kwadratów[2]

Tożsamość Fibonacciego stanowi szczególny przypadek tożsamości Lagrange’a

Tożsamość Brahmagupty jest prawdziwa dla liczb całkowitych, wymiernych, rzeczywistych i ogólnie, dla dowolnego pierścienia przemiennego.

Tożsamość ta jest stosowana w teorii liczb, przy założeniu, że liczby i są całkowite. Wraz z twierdzeniem Fermata o sumie dwóch kwadratów jest używana do udowodnienia, że liczba całkowita jest sumą dwóch kwadratów wtedy i tylko wtedy, gdy wszystkie liczby pierwsze postaci występują w jej rozkładzie na czynniki pierwsze z parzystym wykładnikiem[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Tożsamość po raz pierwszy pojawia się w Arytmetyce Diofantosa (III, 19)[3]. Została ponownie odkryta przez Brahmaguptę (598–668), indyjskiego matematyka i astronoma, który uogólnił ją i używał do badań równań błędnie nazywanych równaniami Pella. Jego Brahmasphutasiddhanta została przetłumaczona z Sanskrytu na arabski przez Mohammada al-Fazariego, a potem na łacinę w 1126[4]. Tożsamość pojawia się później w książce Fibonacciego Liber quadratorum z 1225 roku.

Związek z liczbami zespolonymi

[edytuj | edytuj kod]

Jeśli i liczbami rzeczywistymi, tożsamość Fibonacciego jest równoważna multiplikatywności modułu w ciele liczb zespolonych:

Ponieważ

więc po podniesieniu obu stron do kwadratu,

i po zastosowaniu definicji modułu, otrzymamy:

Zastosowanie do rozwiązywania równań Pella

[edytuj | edytuj kod]

Brahmagupta zastosował odkrytą tożsamość do rozwiązania konkretnego równania Pella: Używając tożsamości w ogólniejszej postaci:

Brahmagupta był w stanie połączyć trójki i będące rozwiązaniami aby otrzymać nową trójkę

Metoda ta nie tylko pozwoliła na otrzymanie nieskończenie wielu rozwiązań równania przy użyciu tylko jednego rozwiązania, ale także na uzyskanie całkowitych, lub „prawie całkowitych” wyników, poprzez podzielenie otrzymanej trójki liczb przez Ogólna metoda rozwiązywania równań Pella (tzw. metoda ćakrawala) została znaleziona przez Bhaskarę II w 1150 i bazowała ona na tożsamości Brahmagupty[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Adam Neugebauer, Algebra i teoria liczb, Wydawnictwo szkolne OMEGA, 2020 (Matematyka olimpijska), s. 270-275, ISBN 978-83-7267-710-5 (pol.).
  2. a b c Michał Kieza, Tożsamość Diofantosa, „Kwadrat”, 2 (12/2011), Olimpiada Matematyczna Juniorów, 2011, s. 2-3 [dostęp 2024-03-31] (pol.).
  3. Thomas Little Heath: Diophantus of Alexandria; a study in the history of Greek algebra. Cambridge University Press, 1910, s. 166.
  4. George Gheverghese Joseph, The Crest of the Peacock, wyd. New ed, Princeton, N.J.: Princeton University Press, 2000, s. 306, ISBN 0-691-00659-8, OCLC 45031736.
  5. John Stillwell: Mathematics and its history. Wyd. 2. Springer, 2002, s. 72–76. ISBN 978-0-387-95336-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]