Tomasz Grodzki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tomasz Grodzki

Tomasz Grodzki (2019)
Data i miejsce urodzenia	13 maja 1958 Szczecin
Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
Okres	od 12 listopada 2019 do 12 listopada 2023
Przynależność polityczna	Platforma Obywatelska
Poprzednik	Stanisław Karczewski
Następca	Małgorzata Kidawa-Błońska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Tomasz Paweł Grodzki (ur. 13 maja 1958 w Szczecinie^[1]) – polski lekarz, chirurg i polityk, profesor nauk medycznych, senator IX, X i XI kadencji, w latach 2019–2023 marszałek Senatu X kadencji.

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie (1977) oraz Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (1983). Na tej samej uczelni uzyskiwał stopnie naukowe doktora w 1991 (na podstawie pracy pt. Ocena wpływu całkowitego wycięcia opłucnej ściennej na czynność wentylacyjną z powodu nawrotowej odmy samoistnej, której promotorem był Andrzej Sedlaczek) i doktora habilitowanego w 2003 (w oparciu o rozprawę zatytułowaną Ocena wybranych parametrów czynności układu oddechowego po operacji wycięcia płata w porównaniu do wycięcia segmentu płucnego z zastosowaniem badań radioizotopowych). W 2010 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych^[2].

Jako nauczyciel akademicki związany z Wydziałem Lekarskim Pomorskiej Akademii Medycznej i następnie Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. W 2007 objął stanowisko profesorskie na tej uczelni. Specjalizację zawodową II stopnia uzyskał w 1991 z chirurgii klatki piersiowej. Zajął się także transplantologią. Jest członkiem różnych krajowych i międzynarodowych organizacji zrzeszających chirurgów, m.in. jako pierwszy Polak został przyjęty do American Association for Thoracic Surgery^[3]. Podjął praktykę w Specjalistycznym Szpitalu im. prof. Alfreda Sokołowskiego w Szczecinie, w 1995 został ordynatorem oddziału torakochirurgii, a w 1998 dyrektorem tej placówki (pełnił tę funkcję do 2016^[1]). Między 2004 a 2018 wypromował dziewięcioro doktorów^[4].

W czasie studiów należał do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich; jako przedstawiciel rady uczelnianej tej organizacji zasiadał w komisji opiniującej w sprawach zatrudnienia absolwentów Pomorskiej Akademii Medycznej^[5]. W wyborach samorządowych w 2006^[6], 2010^[7] i 2014^[8] z listy Platformy Obywatelskiej (do której przystąpił) był wybierany na radnego szczecińskiej rady miejskiej. W 2014 kandydował do Parlamentu Europejskiego – zdobył 26 863 głosy, nie uzyskując mandatu^[9].

W wyborach w 2015 wystartował do Senatu z ramienia Platformy Obywatelskiej w okręgu nr 97. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 69 887 głosów^[10].

We wrześniu 2019 Małgorzata Kidawa-Błońska ogłosiła go kandydatem Koalicji Obywatelskiej na ministra zdrowia po ewentualnej wygranej w wyborach parlamentarnych zarządzonych na ten sam rok^[11]. W wyborach w tym samym roku uzyskał senacką reelekcję, zdobywając 149 245 głosów^[12].

8 listopada 2019 został ogłoszony kandydatem Koalicji Obywatelskiej, Polskiego Stronnictwa Ludowego i Lewicy na stanowisko marszałka Senatu X kadencji^[13][14]. 12 listopada 2019 większością 51 głosów został wybrany na marszałka Senatu X kadencji^[15][16][17].

W 2023 uzyskał reelekcję do Senatu; kandydował z ramienia KO w dotychczasowym okręgu, otrzymując 181 895 głosów^[18]. 20 grudnia 2023 objął funkcję przewodniczącego Grupy Senatorów Koalicji Obywatelskiej w Senacie XI kadencji^[19].

W marcu 2021 przedstawiciele Prokuratury Regionalnej w Szczecinie wystąpili do Senatu z wnioskiem o uchylenie immunitetu marszałkowi, zamierzając następnie przedstawić mu zarzuty w związku z domniemanym, czterokrotnym przyjęciem korzyści majątkowych w 2006, 2009 i 2012^[20]. Oskarżenia o korupcję zaczęły być formułowane wobec Tomasza Grodzkiego jeszcze w 2019, wkrótce po objęciu przez niego funkcji marszałka; wówczas Agnieszka Popiela zamieściła w mediach społecznościowych wpis, w którym stwierdziła, że miał on za przeprowadzenie operacji przyjąć łapówkę w wysokości 500 dolarów. Polityk zaprzeczał tym twierdzeniom i złożył prywatny akt oskarżenia przeciwko autorce wpisu, którą w marcu 2021 szczeciński sąd rejonowy nieprawomocnie uznał za winną zniesławienia, warunkowo umarzając postępowanie i zobowiązując do przeproszenia marszałka^[21][22]. Wyrok ten został uchylony we wrześniu tego samego roku przez sąd okręgowy, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania^[23].

Tomasz Grodzki złożył również prywatne akty oskarżenia o zniesławienie przeciwko Tomaszowi Sakiewiczowi, który nazwał go „zwykłym łapówkarzem”^[24], Samuelowi Pereirze oraz dziennikarzowi Radia Szczecin i „Gazety Polskiej”^[25].

18 maja 2022 Senat nie wyraził zgody na pociągnięcie Tomasza Grodzkiego do odpowiedzialności karnej w sprawie zarzutów sformułowanych przez prokuratorów^[26]. W styczniu 2024 poinformowano o skierowaniu w tej sprawie przez prokuratora regionalnego w Szczecinie aktu oskarżenia przeciwko 30 osobom; jednocześnie w komunikacie wskazano, że zdaniem prokuratora inicjatorem procederu (związanego z wpłatami na rzecz Fundacji Pomocy Transplantologii) miał być Tomasz Grodzki (któremu nie uchylono immunitetu i nie przedstawiono zarzutów)^[27][28]. Były marszałek ponownie zaprzeczył tym zarzutom, uznając je za oparte na nieprawdziwych ustaleniach i motywowane politycznie^[27][29]. W lutym 2024 prokurator wycofał złożony kilka miesięcy wcześniej drugi wniosek dotyczący uchylenia immunitetu^[30][31].

Syn Stanisława i Aleksandry^[32]. Żonaty z Joanną (okulistką), ma dwie córki^[33].

W 2009 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[34], a w 2014 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[35]. W 2022 otrzymał Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy^[36].

Został również uhonorowany tytułem Ambasadora Szczecina (2003)^[37] oraz wyróżniony tytułem „Menedżer Rynku Zdrowia” (2013)^[1]. Otrzymał tytuł Człowieka Roku „Gazety Wyborczej” (za 2020)^[38].

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2006		Platforma Obywatelska	Rada Miasta Szczecin	nr 1	3448 (12,39%)[6]
2010					1927 (7,84%)[7]
2014			Parlament Europejski VIII kadencji	nr 13	26 863 (4,61%)[9]
2014			Rada Miasta Szczecin	nr 1	2288 (10,15%)[39]
2015			Senat IX kadencji	nr 97	69 887 (36,35%)[40]
2019		Koalicja Obywatelska	Senat X kadencji		149 245 (65,57%)[12]
2023			Senat XI kadencji		181 895 (69,61%)[18]

• Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2014-04-18].
• Biogram na stronie Senatu (IX kadencja). [dostęp 2018-01-25].
• Prof. dr hab. Tomasz Paweł Grodzki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-07-13] .