Tomasz Kizwalter – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tomasz Kizwalter
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1955
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1983
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1990
Uniwersytet Warszawski

Profesura

31 października 2000

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Tomasz Kizwalter (ur. 14 marca 1955 w Warszawie[1]) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, badacz dziejów XIX wieku, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończył studia historyczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Na tej samej uczelni uzyskał w 1983 stopień naukowy doktora, a w 1990 habilitował się na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy zatytułowanej Społeczeństwo polskie zaboru rosyjskiego wobec modernizacji (1840–1863). 31 października 2000 otrzymał tytuł naukowy profesora[2].

Zawodowo od 1978 związany z Instytutem Historycznym UW, kolejno jako asystent stażysta, doktorant, starszy asystent, adiunkt, profesor nadzwyczajny i profesor zwyczajny. Pełnił funkcje sekretarza naukowego Instytutu Historycznego UW (1983–1984 i 1989–1990), wicedyrektora tej jednostki (1993–1996), członka zarządu Towarzystwa Miłośników Historii (1984–1989), członka Komitetu Głównego Olimpiady Historycznej (1987–1999). Od 1994 do 1995 był profesorem wizytującym na University of Notre Dame. W 2000 został zastępcą redaktora naczelnego „Kwartalnika Historycznego[3]. W latach 2008–2012 był przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Historycznego UW.

W 2010, za wybitne zasługi w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Kryzys Oświecenia a początki konserwatyzmu polskiego, Warszawa 1987
  • Polish Landed Gentry of the Mid-19th Century and Modernization, „Acta Poloniae Historica”, t. 62, 1990, s. 139–169
  • Nowatorstwo i rutyny. Społeczeństwo Królestwa Polskiego wobec procesów modernizacji 1840–1863, Warszawa 1991
  • Polska na przestrzeni wieków (współautor), Warszawa 1995
  • O nowoczesności narodu. Przypadek polski, Warszawa 1999
  • Historia powszechna. Wiek XIX, Warszawa 2003
  • Polska 1831–1939 (współautor z Tomaszem Nałęczem), Madryt 2007
  • Czy uczeni powinni uprawiać politykę?, Warszawa 2008
  • W stronę równości, Kraków 2014

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 471.
  2. Prof. dr hab. Tomasz Kizwalter, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-09].
  3. Prof. dr hab. Tomasz Kizwalter. ihuw.pl. [dostęp 2012-10-09].
  4. M.P. z 2011 r. nr 11, poz. 115