Tonghwa sa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tonghwa sa 동화사
Yuga sa
Ilustracja
Fragment klasztoru
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

góra Palgong, Daegu

Rodzaj klasztoru

Klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Kuktal

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

493

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tonghwa sa 동화사”
Ziemia35°59′34″N 128°42′14″E/35,992778 128,703889
Strona internetowa

Tonghwa sa (동화사 Klasztor Rozkwitającego Drzewa Paulownia) – koreański klasztor. Jeden z najważniejszych klasztorów koreańskich.

Historia klasztoru

[edytuj | edytuj kod]

Założycielem klasztoru był Kuktal w roku 493. Początkowo nosił on nazwę Yuga sa. W 832 roku został gruntownie przebudowany. Ponieważ drzewo paulowni zaczęło rozkwitać, mimo środka zimy, klasztor zmienił nazwę na Tonghwa[1]. Klasztor znajduje się na południowej stronie góry Palgong.

Był to jeden z najbardziej wpływowych klasztorów w Korei. W czasie panowania dynastii Goryeo był jednym z czterech klasztorów, które przeprowadzały egzaminy do służby cywilnej w państwie dla mnichów. Mimo antybuddyjskiej polityki dynastii Joseon i pozbawieni buddyzmu wszelkich wpływów, klasztor utrzymał swoją pozycję i nawet się rozbudowywał.

W XVIII wieku klasztor przeszedł gruntowną rekonstrukcję, dlatego większość budynków pochodzi z tego okresu[1]. Zapiski wskazują, że klasztor ten był rekonstruowany ośmiokrotnie.

W XX wieku nauczali w nim wybitni mnisi sŏn, tacy jak Hyobong (18881966) i Hyanggok (19121978), uczeń mistrza sŏn Unbonga.

Klasztor jest parafialną świątynią chogye, który administruje 60 innymi klasztorami.

Adres klasztoru

[edytuj | edytuj kod]
  • 35 Dohak-dong (1 Donghwasa 1-gil), Dong-gu, Daegu, Korea Południowa

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 268

Galeria

[edytuj | edytuj kod]