Trociniarka czerwica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trociniarka czerwica
Cossus cossus
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

trociniarkowate

Rodzaj

Cossus

Gatunek

trociniarka czerwica

Trociniarka czerwica (Cossus cossus) – owad z rzędu motyli, jeden z największych motyli występujących w Polsce.

Jest to owad o szaro-brązowym ubarwieniu, rozpiętości skrzydeł do 96 mm, ze zredukowaną ssawką. Tułów i odwłok pokryte włoskami. Owad aktywny w nocy, przylatuje do światła. Brunatno-czerwone gąsienice dorastają do 10 cm długości, są wszystkożerne, żywią się głównie drewnem drzew liściastych, zjadają też larwy innych motyli.

Do podstawowych roślin żywicielskich trociniarki należą wierzby, topole i brzozy. Jaja składane są w spękanej korze drzew. Rozwój trwa od 2-4 lat. Przepoczwarczenie następuje wewnątrz chodnika wygryzionego w drewnie lub w ziemi.

Gąsienica

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.