Tu-204 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2023-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tu-204

Tu-204-100B północnokoreańskich linii Air Koryo
Dane podstawowe
Państwo	ZSRR /  Rosja
Producent	Kazańskie Zjednoczenie Przemysłu Lotniczego, Aviastar-SP
Konstruktor	Tupolew
Typ	samolot komunikacyjny średniego zasięgu
Załoga	3 pilotów
Historia
Data oblotu	2 stycznia 1989
Lata produkcji	od 1995
Liczba egz.	89
Liczba wypadków	2[1][2]
Dane techniczne
Napęd	2 silniki turbowentylatorowe, Aviadvigatel PS-90 lub Rolls-Royce RB211
Ciąg	157 kN każdy
Wymiary
Rozpiętość	41,8 m
Długość	40,2 lub 46,1 m, zależnie od wersji
Szerokość kadłuba	3,8 m
Wysokość	13,88 m
Powierzchnia nośna	184,20 m²
Masa
Własna	59 000 kg
Startowa	103 000 kg
Osiągi
Prędkość maks.	900 km/h
Prędkość przelotowa	810 do 850 km/h
Pułap	12 600 m
Zasięg	6 500 km
Rozbieg	2 250 m
Dane operacyjne
Liczba miejsc
210
Użytkownicy
Rosja,  Egipt,  Chiny,  Niemcy,  Kuba,  Korea Północna
Multimedia w Wikimedia Commons

Tu-204 (ros. Ту-204) – dwusilnikowy samolot pasażerski średniego zasięgu skonstruowany w biurze technicznym Tupolewa, na zamówienie Aerofłotu. Jako odpowiednik amerykańskiego Boeinga 757, miał zastąpić także starzejący się trzysilnikowy Tu-154.

Tu-204 został stworzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie na średniej wielkości samolot, wykorzystywany zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym. Charakteryzuje się niskimi kosztami obsługi, niskim poziomem hałasu, oraz szerokimi możliwościami modyfikacji. Tupolew Tu-204 może być napędzany za pomocą silników turbowentylatorowych Awiadwigatiel PS-90 lub Rolls-Royce RB211. Jest produkowany w dwóch największych rosyjskich ośrodkach przemysłu lotniczego, w Uljanowsku i w Kazaniu. Oblot prototypu nastąpił 2 stycznia 1989 r.^[3]

Kabina Tu-204 w konfiguracji jednoklasowej mieści do 210 pasażerów, a w konfiguracji dwu lub trzyklasowej od 164 do 193 pasażerów. Fotele w klasie ekonomicznej są ustawione w konfiguracji 3+3, zaś w klasie biznes, w konfiguracji 2+2. Odległość między rzędami foteli w klasie business wynosi 810 mm. Klasy są rozdzielane za pomocą kurtyn.

W 1994 roku Tu-204 wyposażony w silniki PS-90A uzyskał pierwszy certyfikat lotniczy. Wariant Tu-204-120 został wyposażony w silniki Rolls-Royce RB211-535E4 co pozwoliło uzyskać zgodę ICAO na wykorzystanie przez operatorów europejskich. Na bieżąco dąży do otrzymania certyfikatu JAA. Samoloty zostały przystosowane do rosyjskiego standardu AP-25 (zgodnego z FAR-25 i JAR-25).

Ponadto powstała wersja długodystansowa Tu-204-300, którą oblatano 18 sierpnia 2003 r. Wersja transportowa, oznaczona jako Tu-204C, może przetransportować do 27. ton ładunku^[3].

Tupolew Tu-204 jest przedstawicielem nowej generacji rosyjskich samolotów. Wraz z Iłem-96, Tu-204 ma wiele nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak:

• fly-by-wire
• szklany kokpit – dostępny zarówno w modelach przeznaczonych na rynek rosyjski, jak i europejski
• wyposażenie skrzydeł w winglety
• zaawansowana awionika pokładowa
• pierwszy rosyjski samolot wykorzystujący silniki zachodniej produkcji (Rolls-Royce RB211)

Tu-204/204C

Pierwsza wersja pasażerska która weszła do produkcji seryjnej. Wersja towarowa oznaczona „C” (Cargo).

Tu-214 (dawne Tu-204-100/200)

Jest wersją Tu-204 napędzaną silnikami Sołowiewa (obecnie Awiadwigatiel) PS90A, o ciągu 157 kN. Wyposażony w awionikę i podzespoły rosyjskiej produkcji. Wszedł do seryjnej produkcji w styczniu 1995 roku. Tu-204-100 projektowo miał maksymalną masę startową 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej. Tu-204-200 (ob. Tu-214) jest wersją o wydłużonym zasięgu i z większymi zbiornikami paliwa. Tu-214 jest produkowany przez KAPO.

Specjalistycznymi wersjami Tu-214 są: Tu-214R, Tu-214ON, Tu-214SR, Tu-214SUS, Tu-214PU-SBUS, Tu-214ŁMK.

Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej planuje użyć tego modelu do budowy samolotu ZOP^[4].

Tu-204-120/220

Wersja napędzana silnikami Rolls-Royce RB211-535 o ciągu 192 kN. Tu-204-120 ma maksymalną masę startową na poziomie 103 ton, z 196 pasażerami w konfiguracji dwuklasowej, maksymalny zasięg wynosi 4600 km.

Tu-204-300

Skrócona wersja, o kadłubie krótszym o 6 m od wersji podstawowej. Cechuje się wydłużonym zasięgiem, mniejszym zużyciem paliwa, oraz większą ekonomiką lotu. Produkowany w dwóch wersjach, jednej mieszczącej 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, o zasięgu 9300 km, oraz drugiej mieszczącej także 166 pasażerów w konfiguracji dwuklasowej, lecz o zasięgu 3500 km.

Tu-204SM

Wersja z silnikami PS-90A2 i nową pomocniczą jednostką zasilającą.

Tu-204-500

Wersja oparta na Tu-204-300, przeznaczona do użytkowania na krótszych trasach. Wyposażona w skrzydła o krótszej rozpiętości i mniejszej powierzchni nośnej. Osiąga maksymalna prędkość 0,84 Ma. Zaprojektowany jako odpowiednik Boeinga 737.

Tu-206 i Tu-216

Wersje przystosowana do napędu alternatywnymi paliwami. Tu-206 napędzany jest skroplonym gazem ziemnym, natomiast Tu-216 napędzany jest wodorem.

Użytkownicy w dniu 8 lutego 2024^[5]:

Operator	Liczba	Uwagi
Air Koryo	2
Aviastar-TU	3
Biuro Konstrukcyjne Tupolewa	1
Business Aero	1
Cubana de Aviación	1
Federalna Służba Wojsk Gwardii Narodowej Rosji	1
KAPO	1
Kosmos	2
Red Wings	3
Rossija	18	Flota rządowa
RusJet	1
RussAir	1
Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej	6
TARP Aviation	1
Łącznie	42

• 29 grudnia 2012 Tu-204 obsługujący rejs WZ9268 na trasie Pardubice – Moskwa, wypadł z pasa startowego podczas lądowania na lotnisku Wnukowo w Moskwie. Spośród ośmioosobowej załogi zginęło 5 osób.

 Osobny artykuł: Katastrofa lotu Red Wings 9268.

• Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.

• en.rian.ru
• Ilyushin Finance Co.(Tu-204 Family). ifc-leasing.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-02)].
• Additional photos