USS Bergall (SS-320) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Zamówiony dla US Navy | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 95 metrów |
Szerokość | 8,31 metra |
Zanurzenie testowe | 122 metry (400 stóp) |
Napęd | |
4 generatory elektryczne Diesla 4 silniki elektryczne (2740 shp) 2 wały napędowe ze śrubami | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg | 11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.) |
Sensory | |
radary: • SD (obserwacji przestrzeni powietrznej); • SJ (obserwacji powierzchni); • ST (radar peryskopowy) ELINT sonary: JP; JK/QC; QB | |
Uzbrojenie | |
24 torpedy Mk. XIV 1 działo i działo przeciwlotnicze 2 karabiny maszynowe | |
Wyrzutnie torpedowe | |
Załoga | 80 oficerów i marynarzy |
USS Bergall (SS-320) – zbudowany w stoczni Electric Boat amerykański okręt podwodny typu Balao, podstawowej obok jednostek typu Gato serii amerykańskich okrętów podwodnych w czasie drugiej wojny światowej. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.