Ulica Rzeźnicza we Wrocławiu – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Rzeźnicza
Stare Miasto
Ilustracja
ul. Rzeźnicza
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Przebieg
ul. Nowy Świat
ul. Łazienna
ul. św. Mikołaja
ul. Ruska
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Rzeźnicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Rzeźnicza”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Rzeźnicza”
Ziemia51°06′42,0″N 17°01′43,0″E/51,111667 17,028611
Figura Victorii z amorkiem na kamienicy u zbiegu ul. św. Mikołaja i ul. Rzeźniczej

Ulica Rzeźnicza we Wrocławiu - jedna z ulic w średniowiecznym ścisłym centrum miasta (wewnątrz linii wewnętrznych murów miejskich), równoległa do zachodniej pierzei Rynku. Łączy ulicę Ruską na południu z ulicą Łazienną na północy, przecinając w połowie swej długości ulicę św. Mikołaja; liczy łącznie ok. 280 metrów długości.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W przeszłości właścicielami posesji przy tej ulicy (pierwotnie bezimiennej) byli m.in. rzemieślnicy zajmujący się ubojem i obróbką mięsa. Historyczna nazwa Büttnergasse („Zaułek Bednarski”) była stosowana dopiero od około XVI wieku (pierwszy raz wzmiankowana w 1502), wymiennie z Kuttlergasse (ta nazwa pojawiała się ok. 1490; od Kuttelhof[1], najstarszej w mieście – z XIII wieku – dużej ubojni i rzeźni[2], znajdującej się nad samą Odrą, przy skrzyżowaniu Rzeźniczej i Łaziennej). Na planie z 1562 roku odcinek południowy (między Ruską i Mikołaja, w tzw. Kwartale Kupców, gdzie właścicielami byli ludzie o średnim statusie majątkowym) określany jest jako Büttnergasse, a północny (w Kwartale Rzeźników, gdzie na ogół mieszkali ubożsi) jako Fleischergasse (dosłownie: „Rzeźnicka”).

Aż do drugiej połowy XIX wieku (w tym czasie cała ulica nosiła już nazwę Büttnerstraße) przy domach na odcinku północnym (posesje od numeru 15 do 19 oraz 21 i 22; dziś już one nie istnieją) znajdowały się obory i magazyny związane z rzeźnią.

Obecnie przy ulicy Rzeźniczej znajduje się m.in. Wrocławski Teatr Współczesny (pod numerem 12), budynek handlowo-usługowy przy ul. Rzeźniczej 32/33, Gmach Towarzystwa Kredytowego (nr 28/31). Przy zbiegu z ulicą Nowy Świat stoi rzeźba - „Krzesło” wg projektu Tadeusza Kantora. Na parterze pod nr 24-25, w miejscu dawnego kantoru wytwórni spirytualiów firmy Gebr. Levy & Comp. in Breslau z ul. Długiej (daw. Lange-Gasse)[3], mieści się lokal gastronomiczny - najpierw była to kawiarnia „Melpomena”, później m.in. restauracja „Jadka”[4] i „La Scala”[5], a od 2024 r. „La Colonna”.

Zabytkowe kamienice przy ulicy Rzeźniczej

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Z niemieckiego Kuttel – flaki, jelita; od Kuttelhof wywodzi się przestarzała już polska nazwa ubojni: „kutlof”.
  2. Rzeźnia ta została zniszczona w czasie II wojny światowej i ostatecznie zburzona w 1956.
  3. Rachunek z 1868 r. [dostęp 2024-09-07].
  4. „Gazeta Wrocławska” z 12 lipca 2016 r. [dostęp 2024-09-08].
  5. Oficjalny portal turystyczny Urzędu Miejskiego Wrocławia, Data utworzenia: 2022-06-11 [dostęp 2024-09-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]