Université Pierre et Marie Curie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Université Pierre et Marie Curie
Université Paris VI
Pierre-and-Marie-Curie University
Ilustracja
Historyczny wygląd fasady uniwersytetu
Data założenia

1 stycznia 1971

Data likwidacji

1 stycznia 2017 (włączony do Sorbony)

Typ

publiczna

Patron

Piotr i Maria Curie

Państwo

 Francja

Adres

Paryż

Liczba pracowników
• naukowych


2483

Liczba studentów

ok. 32 000

Rektor

Jean Chambaz

Członkostwo

Sorbonne Université, LERU, EUA

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Université Pierre et Marie Curie”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Université Pierre et Marie Curie”
Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, w centrum znajduje się punkt z opisem „Université Pierre et Marie Curie”
Ziemia48°50′50″N 2°21′23″E/48,847222 2,356389
Strona internetowa

Uniwersytet Piotra i Marii Curie (fr. Université Pierre et Marie Curie, skrót UPMC) – wyższa szkoła techniczna w Paryżu, członek założyciel stowarzyszenia PRES Uniwersytetów Sorbońskich oznaczony jako Paryż VI. Specjalizuje się w naukach technicznych, przyrodniczych i medycynie. Zlokalizowany w kampusie Jussieu, w Dzielnicy Łacińskiej, na lewym brzegu Sekwany. Jeden z największych uniwersytetów pedagogicznych i medycznych we Francji i Europie. Kształcił ponad 30 000 studentów, w tym ponad 8000 na studiach podyplomowych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet utworzony został w 1971, w wyniku podziału Uniwersytetu Paryskiego, jako główny spadkobierca Wydziału Nauk tej uczelni. Kampus uniwersytecki Jussieu powstawał w latach 50. i 60. XX wieku. W 1968 doszło do podziału Wydziału Nauk Uniwersytetu Paryskiego na mniejsze jednostki. W 1971 ustanowiono oficjalnie Uniwersytet Paryż VI, specjalizujący się w naukach technicznych, przyrodniczych i medycynie. W 1974 uniwersytet otrzymał imię wybitnych uczonych Piotra i Marii Curie, co przyczyniło się do wzrostu jego prestiżu. W 2008 uniwersytet dołączył do stowarzyszenia Uniwersytetów Paryskich, zmieniając swoje logo i dodając w nazwie uniwersytetu nazwę stowarzyszenia. Dwa lata później stowarzyszenie zostało rozwiązane i przekształcone w PRES (pôle de recherche et d'enseignement supérieur), Uniwersytety Sorbońskie.

1 stycznia 2018 Uniwersytet Paryż VI stał się częścią Sorbony.

Do likwidacji uniwersytet należał do największych uczelni pedagogicznych i medycznych w Paryżu i w Europie (w niektórych sondażach wymieniany jako najlepszy we Francji). W ocenie AWRU drugi we Francji i 42 na świecie.

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet składał się z siedmiu wydziałów: chemicznego, inżynieryjnego, matematycznego, medycznego, fizycznego nauk o życiu, nauk o ziemi oraz środowiska i biotechnologii.

W strukturze uniwersytetu funkcjonowała również Szkoła Inżynierska (Polytech Paris UPMC), Instytut Astrofizyczny, Instytut Henri Poincaré oraz kilka innych jednostek.

ISUP, najlepsza szkoła statystyki we Francji, funkcjonowała na wydziale matematycznym[1].

Współpraca międzynarodowa

[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet prowadził bardzo szeroką współpracę międzynarodową. Jest członkiem takich organizacji jak UNICA (Network of Universities from the Capitals of Europe), LERU (League of European Research Universities), EUA (European University Association) oraz TASSEP (Transatlantic Science Student Exchange Programme). Prowadzona współpraca obejmuje zarówno obszary badawcze (realizacja projektów międzynarodowych) jak i dydaktyczne (wymiana studentów). Uniwersytet prowadził także współpracę z krajami rozwijającymi się, takimi jak Liban, Syria, Wietnam oraz kraje północnej Afryki[2].

Sławni absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Uniwersytet ukończyło wiele wybitnych postaci. Kilkanaście z nich (wliczając absolwentów Wydziału Nauki i Wydziału Medycyny Uniwersytetu Paryskiego) uhonorowanych zostało Nagrodą Nobla. Wśród nich byli między innymi[3]:

oraz patronujący uniwersytetowi Maria Skłodowska i Piotr Curie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UPMC. Faculties and institutes. upmc.fr. [dostęp 2012-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-05)]. (ang.).
  2. UPMC. International Strategy. upmc.fr. [dostęp 2012-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-22)]. (ang.).
  3. UPMC. Nobel laureates. upmc.fr. [dostęp 2012-11-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-20)]. (ang.).