Władimir Diegtiariow (reżyser) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władimir Diegtiariow

Data urodzenia	18 stycznia 1916
Data śmierci	6 października 1974
Zawód	reżyser, scenarzysta
Odznaczenia

Władimir Dmitrijewicz Diegtiariow (ros. Влади́мир Дмитрие́вич Дегтярёв, ur. 18 stycznia 1916, zm. 6 października 1974) – radziecki reżyser filmów animowanych oraz scenarzysta i scenograf. Zasłużony Działacz Sztuk RFSRR (1969).

W 1937 roku ukończył Leningradzkie Kolegium Animacji. Uczestnik II wojny światowej. Na froncie stracił rękę. Nauczył się rysować lewą ręką i studiował na wydziale animacji w WGIK^[1]. Po ukończeniu WGIK-u (1948) rozpoczął pracę w „Sojuzmultfilm” jako scenograf animacji w obrazach reżyserów Wiktora Gromowa, Mstisława Paszczenki, Borisa Diożkina i Giennadija Filippowa. Od 1953 roku reżyser filmów rysunkowych. Współpracował z takimi artystami, animatorami jak Władimir Danilewicz i Anatolij Kuricyn^[2]

Kreskówki reżysera nagrodzone na festiwalach filmowych:

• Brzydkie kaczątko (Гадкий утёнок)
• Czudiesnyj kołodiec
• Kto powiedział „miał”?
• Pieriesolił

• 1953: Mężny Pak
• 1956: Brzydkie kaczątko
• 1956: Czudiesnyj kołodiec
• 1959: Pieriesolił
• 1962: Kto powiedział „miał”?
• 1967: Jak można najszybciej urosnąć
• 1968: Koziołek liczy do dziesięciu
• 1969: Śnieżynka
• 1970: Słodka bajeczka
• 1972: Noworoczna bajka

• 1968: Koziołek liczy do dziesięciu
• 1972: Noworoczna bajka

• 1949: Pan Wilk
• 1949: Wiosenna bajka
• 1950: Gdy na choinkach zapalają się ognie
• 1951: Serce śmiałka
• 1972: Marzenie osiołka

• Władimir Diegtiariow w bazie IMDb (ang.)
• Władimir Diegtiariow w bazie Animator.ru (ros.)