Włodzimierz Bzowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Janota Bzowski
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1881
Gorzków

Data i miejsce śmierci

1942
Buchara

Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

BBWR

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Symboliczny grób Włodzimierza Janoty Bzowskiego i grób jego rodziny na Cmentarzu Wojskowym na Powązkacb w Warszawie

Włodzimierz Piotr Antoni Janota Bzowski (ur. 29 kwietnia 1881 w Gorzkowie, zm. w 1942 w Bucharze) – polski inżynier rolnik, ziemianin w Cholewiczach, organizator kas oszczędnościowo-pożyczkowych w powiecie wołkowyskim, członek Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych od 1934 roku[1], prezes Wojewódzkiego Związku Towarzystw i Kółek Rolniczych w Białymstoku, członek Sekretariatu Generalnego BBWR. Poseł na Sejm III kadencji 1930–1935.

Został aresztowany przez NKWD 23 listopada 1939 roku w Cholewiczach, gdzie stale zamieszkiwał (powiat wołkowyski), 1 lipca 1941 roku został skazany na 8 lat łagru, przewieziony do Uzbekistanu, zwolniony 6 września 1941 roku. W 1942 r. dotarł do Buchary (Uzbecka SRR), gdzie zmarł z wycieńczenia[2]. Grób symboliczny znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera G-11-12)[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 17.
  2. powiat wołkowyski. [dostęp 2-12-05-13].
  3. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  4. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 353 „za zasługi na polu podniesienia drobnego rolnictwa i pracy społecznej”.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]